donderdag 29 juli 2010

Mosselgod



Ik hoor vele verzuchtingen in het Zwin, en vaak, zo valt me op, gaan de gesprekken over eten. Waar je wel en niet goed kunt eten. Binnenkort nog eens wat citaten. Wat mij opvalt is dat de mossel een gespreksonderwerp van formaat is. Misschien omdat er momenteel zoveel aanspoelen, hetgeen fotogeniek meeuwenbezoek en veel meeuwenstront oplevert...

Enfin. de Mossel. Grote en kleine. Nederlandse en Belgische. Zeeuwse en die uit Ierseke. Jumbo en Extra groot. Provencaals of a la creme. Met wijn of met bier. Het schijnt zelfs met zeewierjenever te kunnen.

Dan heb je nog de wijze waarop de kok serveert. Onbeperkt eten tot je propvol zit. Beschaafd met klassieke muziek. In Sluis tijdens de nachtmarkt. In een strandtent verrassend lekker. Op de markt duurder dan in de viszaak.

Ik was al begonnen om systeem te brengen in dit archief, maar inmiddels heb ik een beter plan. Creator Zwingodin experimenteert voort met klei, epoxy, zilver, mosselschelpen, en produceert op termijn een mosselgod.

Aan u de vraag: laat mij horen waar de mossels geweldig zijn, waar je het ware mosselgevoel krijgt. Thuis met mossels van de markt? In een duur restaurant ? Welk? Strandtent? Welke? Ierseke? Waar precies?

Schrijft u wat er lekker en goed was, en natuurlijk ook een beetje over sfeer, wijn en gezelschap. Anekdotes mogen, als de mossel maar centraal staat.

Reacties graag hieronder posten. Vindt u dit ingewikkeld, dan graag mailen naar zwingodin@live.nl, dat plaatst Zwingodin de reactie voor u! Foto's ook welkom!

Binnenkort meer berichten over de mosselgod!

woensdag 28 juli 2010

Pinguins in Breskens moeten wachten

Ach gossie. De huid van de toekomstige rode pinguins in Breskens, een doorn in het oog van veel Zeeuwen, kan niet gemaakt worden door... jawel de hitte. De hitte! Het heerlijke zomerweer is reden dat de toplaag zal klonteren als ie wordt aangebracht. Vandaar dat een en ander wordt uitgesteld tot de koude intreedt En weet u wat die pinguins moetebetekenen? Ze moeten de mensen waarschuwen voor de opwarming van het klimaat...
Dat is op zijn minst ongeloofwaardig! Als de schepping van de pinguins niet eens kan plaatsvinden bij fris zomerweer...

dinsdag 27 juli 2010

Moeder slaat kind: DU DU DU

Onthutst sloeg ik het tafereel gade: kind wil niet mee, moeder ongeduldig, drie keer pets pets pets. In stacato daarbij DU DU DU. Daarna ging het kind wel mee.

Ander tafereel: kind wil niet mee: beschaafde ouders praten zacht en vriendelijk tegen dreinende peuter. Het kind leek doof, ging daarna nog niet mee en ging op vaders nek.

Wat zijn er toch verschillende mensen...

Kwallen

Naar aanleiding van de kwallenvraag (waarom zijn er momenteel bovengemiddeld veel kwallen in het Zwin) kreeg ik enkele reacties. Overbevissing. Toeval.

Per mail onderstaande passage uit een onderzoek v Richardson. Laatste mail (zojuist) was dat het allemaal wel meevalt, vandaag alweer geen kwal gezien...
Nog meer informatie? Zijn de natuurlijke vijanden van de kwal uit de zee gvist?


“Grote groepen kwallen kunnen een natuurlijk fenomeen zijn in gezonde ecosystemen in de oceanen, maar nu wordt duidelijk dat zich overal ter wereld grotere en frequentere kwallenplagen voordoen”, zegt Anthony Richardson van de Universiteit van Queensland (Australië).

Hij wijt dat aan menselijke activiteiten, vooral overbevissing en het lozen van water met afval en meststoffen. Ook de opwarming van de aarde begunstigt de verspreiding van sommige kwallensoorten.

Overbevissing
Richardson publiceerde zopas een nieuwe studie, samen met collega’s van de universiteiten van Miami (VS), Swansea (Groot-Brittannië) en Westkaap (Zuid-Afrika). Ze komen tot de conclusie dat de situatie in de oceanen zo geëvolueerd dat kwallen de controle kunnen overnemen.

Normaal eten vissen kwallen op of eten ze het voedsel van de kwallen. “Steeds meer bewijzen suggereren dat open oceaansystemen die nu door vis worden gedomineerd plotseling door kwallen kunnen worden gedomineerd”, zegt Richardson.

“Normaal houden vissen kwallen onder controle maar overbevissing kan dat evenwicht verstoren. Voor de kust van Namibië bijvoorbeeld is de sardienenpopulatie gedecimeerd door de intense bevissing. De kwal heeft daar de sardien nu vervangen als dominante soort.”

De laatste jaren duiken steeds meer grote kwallengroepen op, onder meer in de Middellandse Zee, de Noordzee en Zuidoost-Azië. In de Zee van Japan doken kwallen op die tot 2 meter groot kunnen worden en 200 kilogram kunnen wegen.

Drollenpost

Lieve Zwinliefhebbers, stopt u maar! Ik kreeg vandaag in mijn postvak tal van zwindrollen. Met begeleidende teksten over de wijze waarop u deze uitwerpselen als terreur ervaart. Zwingodin begrijpt u ten zeerste. Maar stelt voor het drollenonderwerp als besproken te beschouwen, met een herhaalde oproep voor een gemeentelijk zakje-voor-kakje-beleid bij de parkeerplaats of onderaan de camping. Hierbij een kleine bloemlezing in beeld.





zaterdag 24 juli 2010

Kwallen en het falen van KPN

Noem jezelf godin, en je krijgt me daar macht! Allereerst ontwikkel ik mijzelf tot regionale klachtenontvanger. Waarover later meer. Tevens lijk ik op een regionale vraagbaak. Om daarmee te beginnen, per mail (zwingodin@live.nl) ontving ik de volgende vraag:
- waarom zijn er de afgelopen weken zoveel kwallen in het Zwin? Ik wist geen antwoord. Ik twitter en blog, maar ben geen weekdierdeskundige. Meestal zijn er veel kwallen met oostenwind. Maar er woei afgelopen week toch ook gedurig een zuidwester en zelfs even een noordwester. En inderdaad spoelde de ene kwal na de andere aan.
Antwoord graag mailen, zwingodin is ook erg benieuwd.

Dan de klacht. Alweer en opnieuw: het telefonisch (mobiel) bereik. De toorn gaat voraal over KPN. Heb tientallen klachten ontvangen. Over: geen bereik op de kustcampings. Geen bereik op het strand. Geen bereik bij de kitesurfschool, geen bereik bij de catamaranschool (en daar zou het toch fijn zijn om per mobiel internet wint en getijde te controleren...). Ik hoorde zelfs op de dijk achter me mensen schelden: ze dachten te skypen met hun iphone, maar mooi niet, kpn vindt het welletjes en laat deze mooie streek aan de belgische providers over. Een mevrouw was gedwongen driehonderd meter naast haar caravan te gaan zitten om een noodzakelijk gesprek te voeren, daar had ze één streepje, en het regende verdorie ook nog.

Ook ontving ik per mail (zwingodin@live.nl) de volgende mail:

Beste Zwingodin, als je belt met KPN, dan zeggen ze dat ze geen klachten over het gebied Zeeuws Vlaanderen krijgen. Dat terwijl ik geregeld bel en geregeld klaag. Ik betaal voor een 'supersnel mobiel internetabonnement' maar er is geen doorkomen aan. Ook velen in mijn omgeving klagen, zowel qua telefoonbereik als qua mobiel internet. Uiteindelijk heb ik op de site voor 'netwerksignalering' enige tijd geleden geklaagd. De volgende mail kreeg ik retour.

Onlangs maakte u via de site voor Netwerksignalering melding van een probleem met de mobiele netwerkdekking van KPN. Onze technisch specialisten hebben uw melding onderzocht. Helaas kunnen wij het probleem op dit moment niet verhelpen.
Zoals u van ons mag verwachten doen wij er alles aan ons netwerk constant te verbeteren.
KPN heeft een nieuwe umts mast gepland in Cadzand. Vanaf de tweede helft van 2010 zou er verbetering in de bedekking moeten optreden.
Uiteraard zullen we de locatie van uw melding blijven volgen. Wij hopen dat u uw klachten aan ons blijft melden.

De tweede helft van 2010 lijkt me ingegaan en ik zou toch verbaasd zijn als die mast er is. Waar zou die dan moeten zijn en waarom werkt het dan nu nog niet?

Zwingodin is nogal verbaasd. Want het schijnt dat de provincie geld uitgeeft om mensen te verleiden in deze regio te gaan wonen... KPN sponsoren dan maar?

De tragiek is dat ik zelf als modern kunstwerk dat social media gebruikt ook nogal afhankelijk ben van mijn mobiel... Zonder mobiel geen 'social media kunstwerk'. En ik kan u verzekeren dat ik absoluut mijn bestaansrecht zou verliezen zonder wifi.... Op mijn plek al helemaal geen umts...

Beste zwinbezoekers, stuurt u uw klachten over bereik in mijn omgeving in elk geval in cc naar zwingodin@live.nl.

Overigens sprak ik een zeer tevreden Belg, die voor mijn Nederlandse neus fijn op zijn eigen belgische netwerk zat te twitteren...

donderdag 22 juli 2010

Drollen in het Zwin


Aangezien mijn telefoon ook filmt, zou ik het een leuk idee vinden om een aantal menselijke figuranten zo gek te krijgen om spiernaakt in het Zwin rond te lopen met een hondje met zo'n babydol aan. Zelf gaan de mensen in hun blootje, en op de meest mooie plekjes houden ze in, snuffelen wat over de grond,steken hun billen omhoog en dan omlaag, en dan mogen ze ostentatief gaan poepen. Ik zou die mensendrollen dan snel na elkaar monteren. Waardoor een toeschouwer mogelijk denkt: die zwingodin is gek geworden. Ze hallucineert.

Maar ruil de mens met de hond, en het tafereel is heel gewoon. Vanochtend zag ik nog een man met een hond, de hond maakte en reuzenbolus. De man voelde zich onbespied, per slot van rekening ben ik maar een beeld en bovendien zit ik hoog op een paalhoofd. Hij keek goedkeurend toe. De man gebruikte zijn voet als schep en gooide een beetje zand over de bolus. Je zag er niets meer van. Of dat sociaal was? Schaamde hij zich?

Laat ik iedereen op het hart drukken: graaf geen drol in. Wat ik zag was ronduit zielig. Er kwam namelijk een dreumes voorbij, achtervolgd door een bolderkar met nog twee kinderen en een uitgeputte moeder. U raadt het al: dreumes stapt precies op het bedekte hoopje, zakt door het dunne laagje zand: poep tussen de teentjejs. Bolderkar (luchtbanden) rijdt vervolgens door het restant heen: poep in het profiel. Moeder komt vloekend tot stilstand en jawel, net raak, poep aan haar teenslippers (want inmiddels was de boel behoorlijk verspreid over het strand). Hoeveel leed kan Fikkie veroorzaken?

Ik overweeg de aanschaf van een plastic houdertje met bruine hondenpoepzakjes, die kan ik dan bevestigen aan het begin van het paalhoofd. Is er iemand die de zwingodin wil sponsoren hiervoor?

Ik mocht betreffende het poeponderwerp al diverse mails ontvangen. De volgende mail van de heer Mol is de meest recente, hij stuurde hem samen met de gebruikte foto.

Goedgemuts, met mijn hoofd in de wolken, de wind inschattend en al met mijn gedachten bij de Zwinrace liep ik via de Zwinhoeve de dijk op via, wat wij noemen "het drollenpad".
Het heeft die naam ruimschoots verdiend omdat de campinggasten die hun hond bij zich hebben dat pad gebruiken om het beest de behoefte te laten doen. "Opruimplicht" is hier een onbekend woord en als het al bekend is vinden veel mensen klaarblijkelijk dat tijdens vakantie alles geoorloofd is.
De "hondlozen" oefenen op dat pad voor de wintersport en slalommen tussen de uitwerpselen naar het strand. Zo ook ik met mijn vrouw.
Nu echter trof ik iets aan waaraan ik zelfs een (onsmakelijke) foto wijdde. Een verloren zwembroek langs het pad waarop een hond zijn behoefte had gedaan.
Ik stel me de plaats en het moment van het delict al helemaal voor:
een schuldig kijkende hond (zo kijken ze altijd tijdens de daad) en een baas aan de riem die altijd een andere kant uitkijkt met een blik van "ik hoor hier niet bij".
En nu ook vermoedelijk dacht "gelukkig het is niet mijn broek, kan mij het schelen. Gauw wegwezen voor ze me spotten".
(...)
Wendt uw kracht aan Zwingodin, Wodan verblijft vast ergens in uw nabijheid en laat een bliksemschicht los. En als u toch bezig bent tref dan ook al die foutparkeerders die het liefst met hun auto naar het strand rijden.
"Oh wat verlang ik naar de rust buiten het seizoen"!

woensdag 21 juli 2010

Zwingodin ontving foto's van zwinrace via mail



Deze foto's kwamen binnen over de Zwin Race van vandaag, georganiseerd door de Royal Belgian Sail Club uit Knokke,
gemaakt door Anno Mol
De zwingodin zag dit vanaf het paalhoofd, wat verderaf dus:)

Zwinrace: catamaranzeilers eten paella voor mijn neus







'Er staat een wit busje uit België op de dijk,' moppert een wandelaar. 'Schande! Van de week stond de hele duinweg vol met auto's, alleen maar omdat het paaltje weg was... scheelt drie euro parkeergeld, parkeren in een natuurgebied.'

Ik speurde al naar een luie Belg, maar even later werd me duidelijk wat het busje op de dijk deed: het had flinke voorraad koud Jupiler, rijst, vlees en nog meer lekkers gebracht. Twee mannen stonden met zweet op hun vooroofd in grote koekenpannen te roeren. 'Er komen zometeen honderd zeilers eten.' Het waren zeilers van de Royal Belgian Sailers Club, die jaarlijks op 21 juli een Zwin Race varen en dan gezellig lunchen op het mooiste plekje van het land. Had ik nu even mooi uitzicht!


Waar Nederlanders dan een broodje kaas eten, grijpen de Belgen gretig naar de wok. Het zag er heerlijk uit. Even later kwamen de zeilers aan. Ze aten in wetsuits aan statafels, van een soort paella die het Zwin lekker liet geuren naar restaurant.

Onder de aanwezige badgasten drong het nieuws door dat het strand bij Nieuwvliet door een noodverordening gesloten is. Er was oprechte bezorgdheid.
'Dan komen ze allemaal hier naar het Zwin!'

Ach, als die honderd zeilers probleemloos kunnen wokken kunnen die paar families uit Nieuwvliet er ook wel bij... wees welkon bij de zwingodin!

maandag 19 juli 2010

Schattenjacht in het Zwin


Vandaag was de dag dat de dorpsvereniging van Retranchement kon gloriëren. Er was schattenjacht, nabij de Zeemeeuw. Met een beetje inspanning kom ik een en ander net volgen. Een hele berg kinderen graaiden in het zand op zoek naar een doosje met een nummertje. Elk jaar een doorslaand succes, EN een bewijs dat mega-achtbanen niet nodig zijn: een doosje met een nummertje in het zand zorgt voor geweldig plezier.

Binnen in de Zeemeeuw zat de organisatrice achter een tafel vol cadeautjes. Zij komt uit Retranchement en sloeg glimlachend het enthousiasme van de kinderen gade. Over twee weken weer!

zondag 18 juli 2010

Mag ik even op uw motorkap dansen?

Ik ontving de volgende mail op mijn mailadres Zwingodin@live.nl. Waarvoor dank!

Het is een bijkomstigheid van mooie plekjes dat zij moeten worden gedeeld met anderen. Wij hebben het geluk dat wij ook buiten de seizoenen kunnen genieten van deze omgeving.
Een wandeling aan de Belgische kant van het Zwin maakt veel goed, want de toeristen blijven doorgaans aan deze kant. En, wat heel vervelend is, kuilen gravend voor onze boten en mopperend als wij vragen of ze hun matjes, stoeltjes, handdoeken en overige strandbouwsels even aan de kant willen schuiven.
Wat nog vervelender is, de badgasten die denken dat de zeilboten speeltuig zijn voor de kinderen.
Eergisteren sprak ik een mevrouw aan wier kinderen op de trampolines van de catamarans ravotten. Ze was hoogst verontwaardigd toen ik vroeg waar de auto van haar man stond zodat ik even op de motorkap kon dansen.
Dat was niet hetzelfde vond de "dame".

Zwin uniek met haaientanden

De vreemdeling verbaast zich: altijd weer die gebogen mensen in het Zwin. Ze zoeken haaientanden. Zwingodin heeft een praatje met een toeriste die meldt dat er geen extra zandlaagje met fossielen komt boven de ietsje noordelijker kust bij Groede. Bij de Groese Duintjes was het altijd goed zoeken, graven en zeven, maar nu er een nieuwe laag zand (van een heel andere plek weggezogen) boven ligt, is dat vermaak verdwenen en moet je met je zeef naar het Zwin. Dat maakt het Zwin des te unieker, maar de vraag rijst natuurlijk wel waarom 'ze' er niet even een laagje zand met fossielen bovenop gooien voor het algemeen toeristische belang.
De toeriste sprak iemand van het waterschap die zegt dat het rijk zegt dat het betreffende zandlaagje 'vervuild' is.

De een zegt dat de ander zegt... Informatie uit de derde hand dus...Wie helpt de zwingodin aan de wederhoor? Is er een laagje zandgrond met fossielen voor de zvl kust vervuild?

Peter Lijser in het Zwin


Klik!
En weer ga ik op de foto. Sommige mensen denken dat mijn mobiel in mijn hand een spiegel is. Maar ik zou daar bijna voor kiezen, een mens - sorry een godin - wordt er ijdel van. Talloze foto's per dag.

Er staat een man voor mijn neus met grijs haar, eigenwijze baard, slimme ogen en een wandelstok. Het is Peter Lijser. Hij heeft in de krant over mij gelezen, hij reageerde al op de blog. En nu wil hij graag kennismaken. In zijn tas heeft hij een stapel boeken.

Wow! Peter Lijser is auteur van het vorig jaar verschenen boek 'Van Badhuis tot Boulevard' EN van het leuke nieuwe Kezanse Kostelijkheden. Ik kende de boeken al, maar het is enig om deze erudiete man over West Zeeuws Vlaanderen te horen vertellen. Hij werd immers geboren in het badhuis, en nu is ie 72. En hij weet alles over de westhoek. Hij heeft een boeiende theorie over de etymologie van Cadzand. Mensen nemen aan dat die naam van Kadesand komt. Maar Peter maakt aannemelijk dat het ook wel eens van quatre cent (vierhonderd) kan komen.

Peter Lijser heeft tijd te kort, want nog plannen voor een hele hoop boeken. Het volgende boek gaat 'Wulpen boven water' heten. Het gaat over het door zee verzwolgen eiland Wulpen, maar ook over de oorlogsgeschiedenis van de hele kust van Breskens tot het Zwin.

Zwingodin hoopt hem gauw nog eens te ontmoeten, voor meer verhalen over allerlei mythologische figuren, voor een groter historisch begrip van de streek.

En... voor het recept van Zeeuwse bolus met geitenkaas bent u verwezen naar het leuke kookboekgedeelte van Kezanse Kostelijkheden!

vrijdag 16 juli 2010

Zwin neemt trouwring tot zich

Geroerd was ik door de volgende mail op mijn account zwingodin@live.nl

Vandaag toch een mindere dag Zwingodin.
Normaal zou ik een voorval niet zomaar melden, goden moet je niet voor onbenullige zaken lastig vallen.
Maar ter vervanging van het zeilen zwommen wij in onze wetsuits in de branding. Daarbij is mijn trouwring van mijn vinger geschoten en uiteraard niet meer terug te vinden.
Het Zwin geeft en het Zwin neemt, maar toch liever niet mijn trouwring.
Beschroomd ging ik naar huis, beducht voor de gram van mijn vrouw. Haar reactie viel 100% mee, maar nu wordt ik het "mannetje van Stavoren" genoemd.
Bij wie kan ik mijn frustratie beter kwijt dan bij de Zwingodin.........


Ik roep alle Zwinwandelaars op om bij het zoeken naar haaientanden uit te kijken naar de trouwring. De vinder mag hem inleveren bij de Zeemeeuw en iets drinken.

De echtgenoot zonder ring: 'Jannis en Leo (van de Zeemeeuw, Zwingodin) heb ik al ingelicht. Hun reactie was identiek: "ach, als je huwelijk daarvan afhankelijk is. Er zijn erger dingen".

Voor de wandelaar:
Het was een designring.(ontwerper in de Zadelstraat te Utrecht) Afgeplat van onder, rond van boven. Soort tunnelmodel. Inscriptie: 06-09-1979.

In de hoop op vondst!

donderdag 15 juli 2010

Theodoor van Natuuravontuur aan het sleepnetvissen


'Trekken!'
Een vrolijke man schreeuwt en lacht en danst over het strand. Achter hem aan sjouwt een stoet kinderen. Het lijkt de rattenvanger van Hamelen wel... Op de rug van de man staat www.natuuravontuur.com.

Ik spits mijn oren en grijp de kijker. Wij hebben te maken met Theodoor, een leuke cabaret-achtige man die kinderen in opdracht van Camping De Zwinhoeve vermaakt door ze met grote sleepnetten door het Zwin te laten sjouwen. Resultaat is een bak vol krabben en platvissen.



Een krab met een driehoekje is een vrouwtje. En twijfel je, dan til je de boel een beetje op en kijk je of je piemels ziet. Meervoud. Want een mannelijke krab heeft twee piemels.

Dat wist ik niet. De kinderen ook niet. Ze gieren het uit. Geweldig vermaak. Dit is nog eens wat anders dan de reguliere camping K3-animatie....

Zwarte polder

Zwingodin ontving zojuist het bericht dat fietsers niet meer hoeven te klagen wanneer zij het Zwin bereiken. De mooie dijk bij de Herdijkte Zwarte polder is weliswaar afgesloten - maar fietsers hoeven niet meer over de weg 'onderlangs'. Er ligt een dijk van zand naast de oude route en daar kun je tijdelijk overheen! Veel fijner. Wees gegroet, en fietsers, doe mij verslag! Heb altijd een luisterend oor.

Link naar artikel in de Provinciale Zeeuwse Krant


Afgelopen zaterdag stond er een artikel over mij in de krant. De internetredactie zeg geen lange verhalen uit Zeeuws Vlaanderen online, maar voor mijn goddelijke verzoekje maakten ze gelukkig een uitzondering. Lees het artikel in de PZC!

dinsdag 13 juli 2010

Emiel Mostert, voorzitter kunstevenement Groede, in het Zwin

Een man met woeste krullen, een brede grijns en een grote camera op zijn buik loopt over het mulle zand in het Zwin. Doelgericht naar mij toe! Wie is dit? Klik. Op de plaat. Waarna hij me complimenteert met mijn uiterlijk (altijd heel fijn, complimenten van mannen, ook van vrouwen maar vooral van mannen), en hij gaat zitten op een basaltkei.

Het is Emiel Mostert. En hij is moe. Want hij organiseert samen met een groot bestuur de op handen zijnde kunstmarkt in Groede. Pardon, kunstevenement. Mostert noemt het 'kunstevenement', want hij wil de allure van de kunstmarkt graag vergroten en het evenement laten lijken op de kunstmarkt van lang geleden. Heeeeel lang geleden namelijk (Mostert was er niet bij, maar hij vertelt het sappig) was Groede de plek waar grote kunstenaars bijeen kwamen en hun werk verkochten. Dit was zo populair dat steeds meer bezoekers kwamen, vooral welgestelde bezoekers, en daarom steeds meer handelaren en rommelverkopers zich erbij voegden. De boel ontwikkelde zich tot massa-evenement. Zo ontstond de populaire jaarmarkt Groede. Weg kunstmarkt.

Sinds enkele jaren is er toch weer op een ander moment dan de jaarmarkt een kunstmarkt, dit jaar op 7 augustus. Mostert organiseert nu voor het tweede jaar als voorzitter het evenement.

'Ik zit al maanden dagelijks lange uren achter de computer. Je weet niet half wat een organisatie zoiets is! Natuurlijk zijn daar alle kunstenaars. En dan vervolgens de muzikanten, de sponsoring, de vergunningen... We willen dat het heel speciaal wordt. Er doen nu al meer dan 125 mensen mee, en vrij veel bedrijven uit de regio sponsoren. We hebben leuke bands, en de bekende kunstschilder Menno Baars komt een performance geven, hij zal live een naaktmodel gaan schilderen. Ja, het naaktmodel heb ik ook al geboekt. Dat programmeren we dan tweede helft van de middag, naast de kerk.

Hij strijkt door zijn haar, ziet er verlangend uit. Waar verlangt hij naar? Hij is immers zelf ook opgeleid tot kunstenaar... 'Daar zeg je wat. Zodra de Groede-gekte voorbij is, ga ik zelf aan de slag. Ik ben op zoek naar atelierruimte niet ver van Oostburg. Weet jij iets?

Ik nodig Mostert van harte uit om aan mijn voeten aan de vloedlijn aan de slag te gaan. Maar nee, hij wenst een dak boven het hoofd...
Zwingodin biedt zich gaarne aan om tips door te mailen!

zondag 11 juli 2010

Zwin heeft nog plankiertje nodig


De Lionsclub heeft het plankier betaald, dat bij zeer hoog tij, vooral in de winter, nodig is om over het strand te lopen. Dit staat op het bord onderaan de strandopgang in het Zwin.

Nu hangt mijn bordje aan het frame van de Lions Club - om de simpele reden dat er geen andere bevestiging in de buurt mogelijk is. Eerst dacht ik dat de Lions dit mogelijk niet zouden apprecieren, maar ze moeten blij zijn. Omdat veel mensen het zwingodinnenbord lezen, lezen ze tegelijk ook over de goede daden van de Zeeuws-Vlaamse Lions: het mogelijk maken van het plankier.

Dit brengt mij op het volgende. Beste Lions Club, ik krijg veel mails over het verlangen om mij van dichtbij te bekijken. Helaas: een mens zakt tot de enkels in de zwarte klei met laag water. Met blote voeten niet erg, maar de sneakers zijn wel bedorven, uitglijden is niet denkbeeldig en vrouwen wagen de expeditie al helemaal niet...

Jullie raden het al: wat te denken van een fijn plankier langs beide paalhoofden van het zwin? Dat maakt het voor wandelaars en fietsers ook mogelijk om gemakkelijk naar de haas in Belgie te fietsen en/of te lopen en een leuk internationaal rondje te maken. En onderweg mij even te groeten...

Zwingodin hoopt op goede daden van de Lions!

zaterdag 10 juli 2010

Ansichtkaart

En dit wordt de ansichtkaart, althans dit is de voorlopige keuze

Bewonderaars

Op deze tweede dag van mijn bestaan ben ik ... bewonderd. je zou er ijdel van worden. Ten eerste ligt er een vette klei in mijn directe omgeving. Wie dichtbij wil komen moet rubberlaarzen aan doen of vieze voeten op de koop toe nemen.



En boven op de dijk, bij het uitzichtpunt en de grenspaal, had ik ook veel bekijks. Zelfs door Duitsers. 'Wo ist die Zwingodin?'




Artikel in de Provinciale Zeeuwse Krant

Het verhaal over mij in de krant staat op de regiopagina's en de tekst staat (nog) niet op de website.
fotograferen zal niet leiden tot lezen. En ik krijg wonderlijk genoeg die foto ook niet in de breedte geprojecteerd... Maar toch leuk...

Aardenburg is niet stoffig

Toeristen interviewen is leuker dan gedacht... Bijna iedereen heeft wel een praatje.





Twee vrouwen in badpak, die ter plekke hun foto's naar de iphone van de zwingodin mailen: 'We zijn vanochtend heel vroeg naar de rommelmarkt geweest in Aardenburg. Leuk stadje. We dachten dat het een stoffig historisch dorp zou zijn met een enkele belangrijke kerk, maar het was reuze knus. Mooie lamp gekocht.'
Ze ontdekte bovendien een bijzondere B&B: De prinses en de kikker.





'Helaas was hij al vol, dus hebben we nu iets gevonden nabij Groede. Maar als we nog eens komen in Zeeuws Vlaanderen, dan boeken we de Prinses.'

'Pure C aanwinst voor Westhoek'

'Helemaal duizelig van de liflafjes zijn we,' lachte de dame. Speciaal kwamen ze mij verslag doen van hun ervaring: maanden geleden geboekt en eindelijk konden ze eten bij het veelbesproken restaurant Pure C, van de Sluise topkok Sergio Herman. Herman, eigenaar van het driesterrenrestaurant Oud Sluis, opende onlangs de brasserie op de tweede etage van het Strandhotel in Cadzand-Bad. Een kleine locale hype. Toeristen die denken: leuk - even proberen grijpen mooi mis: de tafels zijn maanden vooruit volgeboekt, zowel voor lunch als diner.



'Het is mijn moederdagcadeautje,'lacht de vrouw. 'Gekregen van mijn gezin. In mei dus. De eerste datum dat we terecht konden was 9 juli.
Ze ging er eten met man en twee kinderen, jongens van 9 en 10 jaar. Aanrader voor een gezin?
'De jongens vonden het best, ze hoefden niet van de menukaart te eten; voor hen was er een kinderkaart en ze konden hamburger bestellen in plaats van oesters en zalm. En er is een speelkamer.'
'Maar ze zijn verwend, ze klaagde meteen dat de play station niet genoeg spellen had, dat de kleurplaat die ze van het restaurant kregen te kinderachtig was... Maar uiteindelijk hebben ze zich toch vermaakt,' vult vader aan.

Dat moest ook wel want het gezin moest behoorlijk lang wachten tussen voor- en hoofdgerecht. 'Jammer, vindt de vrouw. Leuk lunchen vind ik enig, maar het hoeft ook weer geen uren te duren. De wachttijd bedroeg meer dan een half uur tussen de gerechten.
De jongens waren tevredener geweest met een tosti op het strand, maar we konden ze probleemloos meenemen, ze waren ook blij met die hamburgers want ze waren voorbereid op ingewikkeld met mes en vork moeilijk eten.

En het eten beviel? 'Nou en of. Ze kunnen er waanzinnig koken, dat staat vast. We bestelden een plateau met liflafjes vooraf en die waren onweerstaanbaar lekker.
Daarna bestelde ik een vegetarisch gerecht, dat bestaat uit allerlei groenteschoteltjes, en ik heb nog nooit zulke lekkere groente gegeten. Een van de gerechtjes was gado gado. toen de serveerster dat zei voelde ik een lichte teleurstelling: gado gado eet ik wel bij tijdgebrek door de week... Maar wat ik voorgeschoteld kreeg had niets te maken met de gado gado die ik kende.

Haar man: Ik had rib-eye. Fantastisch klaargemaakt, ik zou nooit zoals mijn vrouw voor veel geld gaan eten en dan zes bakjes groente eten. Ik wil dan vlees of vis. Het was behoorlijk veel, niet zo'n culinair niemendalletje, ze heeft er nog stiekem van meegesnoept. Nee, omgekeerd ik niet van haar groenten. Geef mij maar een flinke byte.'

Aanrader dus?
'Toen ik om een stamper vroeg voor de citroen in de spa, kreeg ik een bekertje met prikkertjes. Verkeerd begrepen, zei een piepjonge charmante Belgische ober. Later bleken ze geen stampers te hebben. Is misschien ook niet culinair: je citroen door de frisdrank mengen met grof geweld...'

En: 'De muziek is absoluut verschrikkelijk. Een soort dreun waar je echt niet lekker van wordt. We hadden gelezen dat de muziek 'iets harder' is omdat dat een lossere sfeer zou bieden, maar we dachten: zet dan wat leukers op dan deze monotone stampherrie... En na verloop van tijd herhaalde het bandje zich ook weer: het eerste nummer, toen we binnenkwamen, herhaalde zich tijdens het hoofdgerecht.

Het interieur is ok. helemaal 'puur' met houten boomstronken, witte tafels die op ruimteschepen lijken en een terras met ligbedden en haardvuren.



Conclusie: 'We gaan de liflafjes op het terras nog weleens proberen,'zei de vrouw. Op het terras kun je niet lunchen, maar wel allerlei hapjes bestellen die ook kunnen tellen als lunch. Dat wisten we niet, anders hadden we dat misschien eerst uitgeprobeerd. Daar kun je namelijk gewoon zitten zonder te reserveren... En je zit ook nog lekker buiten, zonder de muziek. En die hapjes komen uit diezelfde geweldige keuken.
Van de winter gaan we misschien nog eens. Wild eten ofzo. Want in de wijde omtrek kun je niet ZO lekker eten. Bij elkaar is Pure C echt een aanwinst voor de Westhoek.'

vrijdag 9 juli 2010

Foto's gemaakt


Alle foto's maak ik met de iphone, maar ik heb inmiddels een dikke canon om professionelere beelden te maken. Wel even wachten, want al die MB's moeten nog even door kaartlezers en usb-kabels heen. Maar: het was ontzaglijk mooi licht deze avond!

Vandaag geplaatst: eerste ondergaande zon


Vaak heb ik de ondergaande zon gezien, en soms vond ik het een grandioos cliche om dat mooi te vinden. Maar op de eerste dag van mijn bestaan zorgde de schepper voor een schitterend cliche.

Zwingodin op het strand geplaatst!




D-day!
Hoe mooi kun je zijn?
Ze staat er koninklijk! Met haar telefoon in de hand gaat ze verslag doen vanuit het Zwin. Het viel niet mee. Laag water, einde avond, schemering, verbaasde wandelaars. Maar: het resultaat is dat de Zwingodin staat.
Morgen nog even schelpen over de schroefgaten.
Op de dijk boven en onder de dijk staan borden: Berichten uit het Zwin.

woensdag 7 juli 2010

Fietser in het Zwin: Ben Missilje


'U ziet het, u heeft er oog voor, dit is het mooiste plekje dat er bestaat.'
De man stapt af. Van zijn mountainbike. Het is een wonder dat hij fietste, door het mulle zand. Een grote vriendelijke man, die naar eigen zeggen dagelijks een rondje fietst van Cadzand naar het Zwin, met de fiets door de geul bij laag water richting Knokke, bij de haas aan de overkant linksaf weer de weg op, langs het vogelpark en de internationale dijk terug via Retranchement weer naar Cadzand. Elke dag. Nu ja, vaak. Elke dag zal wel niet: ik had hem niet eerder gezien. Wat niet alles wil zeggen, er is hier zoveel te zien...

Zijn naam is Ben Missilje. Hij is schilder. Zowel huisschilder als kunstschilder, zegt hij. Hij maakt zeegezichten. En hij (huis)schildert nog steeds, al is hij op leeftijd. We hebben een leuk gesprek over kunst in Zeeuws Vlaanderen. Ben is geboren in Cadzand en getrouwd met een vrouw uit Domburg.
We praten over het Zwin, over het leven, over de kunst en over het wonen in Zeeuws Vlaanderen.
De aanvankelijk luchtige toon verandert: 'In Zeeuws Vlaanderen krijgen veel meer mensen kanker dan normaal,' zegt hij somber.
Ik kijk naar zijn gezicht, ik weet heel erg zeker dat zijn observatie niet klopt, althans - misschien zijn observatie wel, maar niet zijn conclusie. 'Het is misshcien iets in de lucht. Ze zeggen wel: gezonde zeelucht. Maar zo gezond is het hier niet. Veel blaaskanker en prostaatkanker. En ook wel slokdarm.'

Zwingodin is geen deskundige, maar weet genoeg over Zeeuws Vlaanderen om te weten dit dit geen topic is. Wel dat er hier jongeren weglopen en de gemiddelde leeftijd hoog is. 'Als de meeste mensen oud zijn, is een hoog aantal zieken niet verwonderlijk,'probeer ik. Maar hij laat zich niet van zijn stuk brengen. hij kent er zo tientallen in zijn directe omgeving.
'Allemaal op leeftijd?'
Hij reageert: 'Mijn vrouw heeft al vijftien jaar kanker. Gelukkig gaat het goed.'

Hij pakt zijn fiets, zwaait, en belooft terug te komen.
Ik kan het niet nalaten en grijp naar de elektronica om te zoeken naar informatie. Maar uiteraard vind ik niets dat zijn woorden bevestigt - integendee.
Wel onderstreept de ontmoeting mijn inzicht dat het geen goed idee is om van dit paradijs een reservaat voor 'beperkten' te maken. Woongenot en levensvreugde is toch deels imago.

Tot slot google ik Ben Missilje en vind zijn schilderijen. Mooi en gevoelvol. Goeie kerel, deze Ben!

En dit wordt mijn paal!


Ik heb geprobeerd de sokkel te laten 'rijmen' met het paalhoofd...
Wel gelukt geloof ik. Dit wordt hem!


Grondbeelden

Heeft u weleens uren achtereen naar de grond gekeken in het #zwin? Het is beslist een aanrader, vooral na aanhoudende droogte. De blubber heeft plaatsgemaakt voor een onweerstaanbaar mooi kleilandschap.
Hoe ik dat zo geobserveerd had? Ik werd meegesleept voor een zogenaamde preview. Om logistieke redenen werd ik vervoerd met mijn ogen naar beneden, niet ver van de grond. Lange meters kon ik dus de grond observeren. En wat ik zag... Hierbij mijn verslag!









dinsdag 6 juli 2010

krimp in Zeeuws Vlaanderen

Vandaag trof ik krimpdeskundigen aan in het Zwin. Dat zit zo. Er liepen drie heren voorbij die er niet erg strand-achtig uit zagen. Ik bedoel, ze droegen pantalons en bloesjes met korte mouwen. Roze. Dat lijkt in de mode, dat mannen roze zomeroverhemden dragen op donkerblauwe pantalons, maar dat kan ook een toevallige indruk zijn.

Enfin. De heren waren druk in gesprek en ik spitste mijn gouden oren.
Het ging over de krimp van Zeeland, Zeeuws Vlaanderen in het bijzonder. Daar ben ik buitengewoon in geïnteresseerd want ik begrijp er helemaal niets van dat er in West Zeeuws Vlaanderen geen immigratie van formaat is. Wie een beetje connected en wired is kan hier toch prima terecht zou je zeggen. Ik hoor dat ook vaak. Hele gezinnen, vervuld van het natuurgebied, kwijlend over de lage huizenprijzen, die met elkaar praten over 'hoe zou het zijn als we hier zouden wonen'.
en wat dan de bezwaren zijn?
Scholen voor de kinderen: basisscholen gaan op termijn uit de dorpen weg. En de angst is dat de basisscholen geen computers hebben.
Muzieklessen voor de kinderen: vind nabij het Zwin maar eens een goede muziekschool. uigaan: bioscoop Vlissingen is aardig maar zie die laatste boot maar eens te halen. En die boot maakt alles helemaal onmogelijk: duur, in de zomer wachttijden, en geen fijne frequente bus naar de dorpen, en heb je weleens geprobeerd de trein na de boot te halen, die wacht echt niet. Omgekeerd wacht de boot ook niet. Werken in Belgie? Probeer dat eens rond te krijgen als je in Nederland woont, valt niet mee. Handeltje beginnen in de gemeente Sluis: de waarschuwingen zijn niet van de lucht: het wachten op vergunningen kan eeuwigheden duren en als burger in het buitengebied moet je niet denken dat je veel mag. Nee, het is in de Westhoek vooral fijn als kunstenaar, schrijver of in ieder geval als individualist en solist. En daar zijn er gewoon niet zoveel van.

Terug naar de heren. Het ging erover dat Oostburg een plek moet worden voor 'mensen met bewegingsbeperkingen'. Dat zou aantrekkelijk voor immigratie kunnen zijn. Een andere heer echter benadrukte dat de zorg niet meer toereikend is als de bevolking grotendeels oud en beperkt is. Er kan dan wel een soort 'cyberzorg' komen, maar dat is toch sneu, als al die ouderen en zieken alleen via internet contact hebben met zorgbiedenden.

De derde heer was het meest vooruitstrevend. Hij pleitte ervoor ondernemerschap ruim baan te geven, en zoveel mogelijk mensen te laten zien dat het goed investeren en ondernemen is in de Westhoek. Hij riep dat de site http://www.uwnieuwetoekomst.nl anders moest.

Ik spitste mijn oren want op twitter volg ik Nieuwetoekomst - en ik verbaas me dagelijks over de tweets. Ze forwarden het nieuws uit de PZC. Maar ja, de krant mag dan de beste regionale krant van het land zijn - ze (ja de krant is een mevrouw toch) is geen goednieuwsservice. Dus de ene diefstal na de andere drugsoverval schettert het twitteruniversum in. En elke keer denk ik: joh, twitter toch dat er een dijkhuis te koop is, iets over zonuren in de Westhoek, over de kwaliteiten en resultaten van het Zwincollege, over de app van 20 mb op de iphone helemaal over de Westhoek, over de lagere graad van hufterigheid op de landelijke meter, nu ja ik kan wel duizend dingen bedenken. Maar nee, vandaag weer: moordende vossen in Zeeuws Vlaanderen. Welkom nieuwe inwoner, hier informatie over uw nieuwe toekomst.

Toch was dit niet wat de derde heer bedoelde. Hij opperde dat de website een platform moest zijn voor vernieuwende ideeen in Zeeuws Vlaanderen. Geen ouderen in Oostburg, geen agressieve vossen, nee: vernieuwende ideeen. Ideeen die jongeren - nu ja, mensen onder de veertig - met open geest en ondernemerszin zou trekken.

En de twee andere heren luisterden. Als godin wilde ik niet interrumperen maar elke kritische - open - geest zou toch vragen: ZOALS???

Zoals wellness-investeringen? Legoland? StaatsSpaanselinie-musea met Ieperse allure? Baanbrekende winterattracties? KarelAppelmuseum? Een megalomaan gaudi-achtig bouwwerk?

Maar er volgde geen antwoord, het stel toog naar de Zeemeeuw.

Ik was onbevredigd. Ik heb wel duizend ideeën. Wel honderd tips. Ik hoor dagelijks mensen die graag hier zijn maar terecht mitsen en maren. Ik hoor dagelijks juist die mensen die niet oud en beperkt zijn, maar begeesterd en ondernemend.

Ik hoop dat de krimpheren geen beslissers zijn.
Ik neem binnenkort plaats op mijn paalhoofd, en blijf lekker bloggen.
Maar ik ben als krimpmevrouw in de aanbieding!

donderdag 1 juli 2010

Gezicht van de zwingodin




Na zes weken zwoegen is mijn uiterlijk grotendeels klaar. Nu mijn innerlijk nog:) Hard aan het werk, er moet wel een beetje een round character komen.