vrijdag 26 november 2010

All about Art


Allemaal proberen, het is een must-have: All about Art & Scenery
Discussie aan mijn sokkel over tijdschrift All about Art. Een toerist blijkt dit tijdschrift in zijn huurhuis te hebben aangetroffen.
‘Leuk, allemaal flitsende jonge mensen’, is het (niet heel concrete) commentaar.
Mmm, gnuift haar gezelschap, een oudere heer met zo’n jas met rugplooi. ‘Alsof dat een voorwaarde is voor goede kunst.’
Waarna zich een discussie ontspint die nergens over gaat, met de portee dat jonge mensen echt nog een hoop moeten leren alvorens het meesterschap te bereiken.

Ik moest zuchten. Wanneer gaat deze discussie nu eens verder. Ja, boven de vijfig mag je best Corneille ‘moderne kunst’ vinden, dat is het ook, maar hij (de rugplooi) had ook kunnen zeggen: laat eens zien en waar gaat het over. Niet over de art bubble? Nou dan moeten we het proberen.

Dus maakte ik die opmerking maar. Laat eens zien, dat tijdschrift. Want in het Zwin, of althans nabij het Zwin, kom je dit soort tijdschriften natuurlijk helemaaaaal niet tegen. Helaas. Beneden de rivieren is het tobben met bijzonder leesvoer, maar beneden de Westerschelde al helemaal. Waarom stuurt de uitgever niet een stapeltje naar de kiosk in Cadzand? In winter en herfst heb je je doelgroep… natuur en kunst ligt niet ver van elkaar in marketingtermen.

Maar dat terzijde. Toerist was zo goed niet of bracht het nummer van ‘All about Art’ de volgende dag mee. Ik was benieuwd. Jongen mensen dus. En zou het blad lekker leesbaar zijn? Fris? Anders? Jonger? Daar denkt een mens – godin - dan aan. Want Tableau en Kunstbeeld behoren weliswaar tot mijn leesvoer, maar een tikkeltje frissigheid in de branche zou wel leuk zijn. Net ietsje minder pretentieus, een beetje verstrooiend en toch onderhoudend… En vooral wat gedurfder en brutaler. Scenery van kunstenaars ook welkom, stukken beter dan de scenery van kunstliefhebbers. Geen rugplooi maar arty looks!

Ja echt, arty looks in dit blad. Eh… een recept! En een feuilleton. Ja, die is leuk zeg, vernieuwen door ouderwets te doen! De bedenker hiervan moet rond de dertig zijn, schat ik. Retroretroretroretro, help, retro. Soms ben ik best trots op het idee dat er in de jaren vijftig, zestig, zeventig, tachtig en zelfs ook later niet iemand of iets op een paalhoofd zat. Soms heb ik echt de behoefte om over het water te zingen: klijk naar mij, ik ben mooi en ik ben van deze tijd en ik ben niet retro… Maar wel ego, zegt de lezer nu natuurlijk, want ik ging bloggen over een gek en leuk blad.

Inhoudelijk geen intellectuele hoogstandjes maar daar zijn andere bladen voor. Wel heel aantrekkelijk, mooi beeld, inspirerend voor kijkers maar vermoedelijk juist ook voor makers. Een kunstglossy voor kunstenmakers en hun bewonderaars! Veel van die hp-detijd-woordjes erin (curieus!) en een licht-ironische toon en een artikeltje over dresscode voor kunst-events.

Persiflage op de glossy’s? Lichte twijfel bevangt me. Want van onorthodoxe geesten zou je toch ‘no codes’ verwachten, maar hier blijkt een mooi staaltje van het lopende mode-onderzoek van o.a. Artez Arnhem: wie zegt niet aan mode te doen, is juist heel erg bezig met uiterlijk! Niks no codes, juist dwingende dresscodes voor hen die ‘anders’ zijn. Zo bezien is het een heel aardig bladonderwerp. Waarbij ik dan toch de analyse mis. Iets meer achtergrond maakt het echt niet saai. Er zou best een ironische column bij kunnen met informatie over dat mode-onderzoek. En over de codes van hen die schijt hebben aan codes en eh… ‘currieuze accessoires’ dragen. Er is namelijk vrij veel te zeggen over de dress code van kunstenaars of mensen uit de kunstwereld. Beetje meer diepgang graag!

Dat de subtitel ‘& scenery’ is (je krijgt dus informatie over kunst EN de kunstscene…) wil hoop ik niet zeggen dat de analyse in de kast moet. Dat is een veel te moderne gedachte. Doe dan echt retro. Vroeger hadden we nog analyse. Want retro en populisme, als dat doorzet, daar moet je toch niet aan denken.

Hoofdredactrice zou Sophie di Semur zijn. Sophie di Semur? Sophie di Semur. ik ken de schrijvende wereld goed maar heb nooit gehoord van deze ster, die absoluut talent heeft. Dat is eh... curieus. Op facebook is haar portretfoto een stel pumps. Verder niks te bekennen. Daha, hoofdredacteur zijn, niet al te oud, en onvindbaar op het web, dat is zelfs voor een godin te simpel. Ontmoet ik hier een ander personage in medialand? Aangenaam te ontmoeten Sophie! Kom eens langs! Virtueel dan, want een reis naar de natuur, onder de Westerschelde helemaal, is je vast te ver. Dresscode is hier vooral goretex of ski. (Soms ook rugplooi trouwens.) Graag ontvang ik je ook in mijn social-medialeven (dat heb ik nodig, ik sta hier anders veel te eenzaam in de natuur).
Er gloort een schrijversnaam. Nee, die zeg ik niet… Drie keer googlen en je heb ook de moeder van de Zwingodin ook te pakken. Dat ontmythologiseert. Dus, hartelijk welkom in het Zwin, Sophie. Ik heb een mobiel met internet hier in dit paradijs, dus kan prima mailen, chatten, twitteren, skypen, ook met Londen.
Eerst eens lezen, dat blad.
Vervolgens.
Was ik de hele namiddag uitgeschakeld en deerde mij het dramatische weer voor en achter mijn paalhoofd in het geheel niet meer. Wat een geweldig nieuw product en wat jammer dat de distributie niet zo bie is… Dacht ik.

Gelukkig ben ik voor een godin nogal wired en na enig zoekwerk begreep ik dat er sprake is van een artistieke wijze van marketen. Of nu ja, artistiek, anders dan anders, met minder budget maar wel inventief…. De uitgever probeert er een soort ‘must have’ van te maken. Leuk idee. Werk er graag aan mee.
Dus dan maar niet naar de kiosk in Cadzand, beste uitgever, of beste virtuele Sophie, maar een stapeltje naar diverse vakantiehuisjes (wel in het iets duurdere segment natuurlijk…), en weetje, vergeet Knokke niet. Zo’n geinig blad vinden ze wel wat hoor, die dikke nekken uit Vlaanderen houden wel van iets dat curieus is! En ze willen allemaal gaarne jong zijn. En dan kun je het nog verkopen ook, dat lukt natuurlijk wat minder bij de zunige Zeeuwen. Nog een marketingtip: een abonnement naar Zwingodin. Dan deel ik die uit aan elke geïnteresseerde zo aan mijn paalhoofd die een beetje scenery-like oogt.
Maar by the way Sophie, wanneer komt de tweede Art&Scenery? (bekt lekkerder eigenlijk).

Voor informatie over de uitgave: klik hier!

Uit de mail aan zwingodin


Hierbij een greep uit de vele mails aan zwingodin@live.nl:

'Het bovenlijk (mooie vertikking, bedoeld is vermoedelijk bovenlijf, zwingodin)gaat toch wel terug??? Het was zo verschrikkelijk leuk dat er iets herkenbaars en aparts is in dit gebied!!'

'Je kunt het best repareren hoor, neem goede polyester. Nog wat extra fossielen en klaar. We genoten er erg van, vooral ook van de berichtgeving. Ik denk dat het beeld echt logo-potentie heeft. Want die kaart die veel mensen opstuurden als vakantieherinnering is nu al bekend! Het vrijheidsbeeld van Zeeuws- Vlaanderen...'

'Zal ik komen helpen met herstellen?'

'Het is echt iets om over te praten vooral omdat je in de zomer veel berichtjes had over wat er gebeurde in het zwin. Na mijn vakantie vond ik dat heel leuk om in te loggen.'

'Ik heb heel veel Duitsers gezien die met een papier in de hand op zoek waren naar Die Gottin'. Zou het in een Duitse folder staan?'

'Ik ben erheen geweest om een schets te maken van de zee en dit beeld. Het leuke is dat het zo geintegreerd is. Helemaal natuur.'

'Als je nu toch in de revisie gaat, laat dan het paalhoofd onder de sokkel ook sokkel zijn. Want bij laag water zie je de overgang van paalhoofd naar sokkel. Ik zou het mooier vinden als de sokkel doorloopt. Met die fossielen moet dat kunnen toch.'

'Wij hebben vastgesteld: Zwingodin is een 'landmark'. Echt heel eigen zo in Zuid-Nederland. Een goede keus van de gemeente om dit zo te laten doen!' Of is hoort dit bij het waterschap?'

Noot Zwingodin:
Dit is een greep uit de vele reacties en is representatief. Er is wel tien keer hulp aangeboden, waarvoor dank (en wie weet ik mail graag terug...), zes mails gingen over logo-potentie, en alle mails waren positief.

Dank allen!!!

zaterdag 13 november 2010

Zwingodin overleden in de nacht van 12 november




Op zondagochtend 13 november is het stoffelijk overschot van de zwingodin aangetroffen in het Zwin. Haar billen sieren nog het paalhoofd, maar buik, borsten, armen en hoofd lagen dramatisch verwond op het strand. Met name de elleboog was ernstig verbrijzeld. De losse onderdelen zijn direct naar het atelier gebracht. Of reanimatie op korte termijn mogelijk is, is nog niet duidelijk.

Eerder waren er wel getuigen van vernieling van een zwingodin-bordje, door twee jongens op fietsen. Nadat de mobiel van de zwingodin gereset was, het overlijdensbericht getwitterd was, verschenen er tal condeolances op het sociale netwerk. En: suggesties dat er sprake moet zijn geweest van vernieling. Immers: gistermiddag was er niets aan de hand, en het was zelfs even windkracht 10.

Vanochtend in alle vroegte bleken de tweets van de Zwingodin niet meer aan te komen in het sociale netwerk. Ook op facebook bleef het stil. De gouden mobiel van de Zwingodin leek uitgevallen. Er was niet direct onrust, aangezien gisteren na de ergste storm nog een inspectie plaatshad, en de zwingodin windkracht negen kranig leek te doorstaan. Tussen dat moment van inspectie en vanochtend vroeg moet ze van haar sokkel geslagen of gewaaid zijn.

Want dat is natuurlijk de vraag: is de zwingodin vernield of als gevolg van de zware storm overleden?

Er was vanochtend 1 voetspoor dat door de blubber naar het betreffende paalhoofd liep. Het tij spoelt voetstappen weg, dus dat voetspoor moet van vanochtend heel vroeg zijn gweest, vanaf een uur of 8 a 9 moet het mogelijk zijn geweest die sporen te maken. En de lichaamsdelen werden enkele uren later pas aangetroffen.
Er is echter geen enkele aanleiding te denken dat deze persoon de godin vernield zou hebben. Op de lichaamsdelen zijn geen sporen van een scherp voorwerp gevonden. Het middenrif is gebroken ONDER de natuurlijke breuklijn (de godin is in twee delen aangevoerd en ter plekke op het paalhoofd aan elkaar geboetseerd)met zeer sterke epoxy. Niet de tussen-epoxy maar de epoxy van de onderbuik is gescheurd, en de godin is gevallen in de richting van de wind. Dit wijst erop dat een rukwind de vermoedelijke aanleiding was van de scheuring. Alleen een lang touw zou hetzelfde effect kunnen hebben, maar dit scenario klopte niet met de voetstappen.

Deze lijkschouwing en analyse is verheugend: het zwin is een paradijs waar vernielzucht niet thuishoort.

Inmiddels is gebleken dat de mobiel van de zwingodin onbeschadigd is, en zij dus low key kan doortwitteren. Dat de zwingodin zal herrijzen staat al vast - of zij daarvoor donororganen nodig heeft, moet nog blijven.

condoleances kunnen via mail: zwingodin@live.nl, hieronder, of anders op twitter: www.twitter.com/zwingodin.

Wie niet twittert maar toch de laatste tweets wil lezen kan terecht op www.zwingodin.nl.

vrijdag 12 november 2010

Ik heb de storm overleefd!!


Ik blijk windkracht 9 aan te kunnen. Niets aan het handje met mijn huidje...En woest dat het was! Alleen het bord dat door mijn maker aan het Lionsbord hing (sponsor plankier)is gesneuveld... heb gauw gemaild naar mijn creator om het op te laten ruimen. En nu maar hopen dat de Lions zich melden want ik zou wel graag een beetje stevig bordje....

Wandelende duinen en oppersing

De Herdijkte Zwarte Polder is later gereed dan verwacht. Dat komt door opbollende duinen en eh... oppersing. Oppersing? Op-persing. Spannend. In elk geval komt het neer op wat kinderen graag doen, beetje zand spreiden en daarna weer bij elkaar graven... Als godin juich ik e.e.a. wel toe, voor zover de boel is heraangelegd (bij groede) is het allemaal schitterend gelukt.
Hieronder in meer parlementaire taal (het bericht van Emmilie van de kustversterking) het verhaal over vertraging wegens oppersing.


Kustversterking Herdijkte Zwarte Polder later klaar

De kustversterking bij de Herdijkte Zwarte Polder zou volgens planning op 1 november van dit jaar klaar moeten zijn. Er is al veel werk gedaan, maar helaas is nog niet alles afgerond. Som-mige onderdelen kosten meer tijd dan verwacht. Aannemer De Feijter gaat er nu vanuit dat het werk in maart 2011 klaar is. Het waterschap en de aannemer doen er alles aan om de overlast voor de omgeving te beperken.


Waarom vertraging?
De grootste vertraging komt door de 700.000 m3 zand dat op het strand is gelegd. Het was de bedoeling om op één plek een hoge bult (depot) te maken, waarvan later het nieuwe duin en strand gemaakt kon worden. Helaas ontstond er oppersing tijdens het aanleggen van het depot. Dit betekent dat het extra zand zoveel druk geeft op het duin, dat er een stuk verderop grond omhoog komt. De aannemer heeft daarom het zand in een andere vorm neergelegd. In plaats van een hoge bult, is het een breed en laag pak zand geworden.

Het heeft extra tijd gekost om het zand over een groot stuk duin neer te leggen. En omdat het nu zo verspreid ligt, kost het straks ook weer extra tijd om van het zand mooie duinen te maken. Ook aan andere onderdelen kon nog niet begonnen worden, zoals het inplanten van het helm en het aanleggen van de paden. Dit schuift nu allemaal op.

Wat merkt de omgeving ervan?
Het waterschap en de aannemer proberen ervoor te zorgen dat de omgeving weinig merkt van de vertraging. De tijdelijke omleidingsroute blijft wel nog gelden, maar het vervoer over de weg zal een stuk minder zijn. De aannemer rijdt binnenkort het laatste klei naar het werk toe, verder is het rustig met transport. Op het strand is wel veel te zien. Daar gaan machines binnenkort aan de slag om het zand naar de juiste plek te brengen. Het gebied waar wordt gewerkt op het strand, blijft vanwege de veiligheid nog afgesloten. Tot slot moet onder andere het fietspad en de platberm (onderhoudspad van de dijk) nog geasfalteerd worden.