maandag 28 mei 2012

Montage gelukt: ik sta weer!

Kijk, tweede Pinksterdag, en ik sta weer! Na een dag flink klussen is de binnenbuis in de buitenbuis geschoven, en onder veel bekijks is de laatste hand gelegd aan de sokkelrand. Morgen om 11 uur ga ik officieel van start van mijn nieuwe plekje. Nu nog even ingepakt. Niet op de foto - de beelden zijn van net na het lakken... 
Inmiddels vijf keer gelakt. Nog twee keer. Morgenochtend dus de zegening voor de toekomst. Maker aanwezig. Welkom!
En niet te vergeten dank aan alle hulpkunstenaars. Die mij droegen (zwaar!!!), die mij zaagden en monteerden (Jannis), die mij hielpen met lakken en met voegen en met poetsen en nog met duizend dingen. 






zondag 27 mei 2012

Persbericht: zwingodin herrijst uit as. Dit weekend aan het strand!


Zwingodin herrijst wederom uit de as

RETRANCHEMENT - De Zwingodin zal dit weekend opnieuw geplaatst worden aan het Zwin in Retranchement. Ze krijgt een plek aan de rand van strandpaviljoen de Zeemeeuw. Op eerste pinksterdag wordt de sokkel afgewerkt, op tweede pinksterdag de godin op haar metershoge sokkel gemonteerd en op dinsdagochtend 11.00 uur wordt de godin onthuld. In de woorden van paviljoenhouder Jannis van de Voorde: 'Dan staat ze er eindelijk weer. En nu: for ever."

Eerder dit jaar moest de Zwingodin op last van de gemeente Sluis verdwijnen, aangezien ze enkele meters naast het terras stond. Bij de verplaatsing viel ze uit de 'klauwen van de kraan' en verloor ze haar arm en haar hoofd. Ook werden grote stukken uit haar billen geslagen.

De Zwingodin is een beeld ( incl. sokkel ruim 2,5 meter) dat bestaat uit fossielen uit het Zwin, roest en bladmetalen. Het kunstwerk heeft een mobiel in haar hand, waarmee ze blogt en twittert en verslag doet vanuit het Zwin. Dat doet ze al sinds 2010, toen ze door kunstenares Marie Louise Oste werd bedacht als 'verslaggeefster' van het Zwin. 

Destijds stond ze ook daadwerkelijk op een paalhoofd, midden in het natuurgebied, waar ze bij hoog water af en toe (deels) onder de golven verdween. Daar moest ze, onder luid protest van vele liefhebbers, weg van de gemeente. De zwingodin blogt op zwingodin.blogspot.com, twittert met @zwingodin en heeft een eigen website: www.zwingodin.nl. Daar valt haar levensloop sinds 2010 per maand te leZen. Zowel het wel en wee uit het Zwin, als het wel en wee van een getourmenteerd kunstwerk. 

Komende maanden
De Zwingodin heeft grote plannen voor de komende tijd. 
Zo zal begin juli een jeugdboek verschijnen van de kunstenares, met de titel 'Zeeuwse Jongens'. Dit boek speelt zich af in Zeeuws Vlaanderen. Hierin speelt de Zwingodin uiteraard ook een rol. Ook krijgt de Zwingodin komende zomer een eigen telefoonnummer, waardoor belangstellenden haar kunnen bellen. 

donderdag 24 mei 2012

Gelukte biltransplantatie




Zo zagen mijn billen eruit: http://zwingodin.blogspot.com/2012/05/biltransplantatie.html

En nu dus zo:




Handschirurgie


En zo lag ik erbij.... Ai, die arm....

drogen en schuilen



Als een personage uit een spookboek heb ik geschuild tijdens de afgelopen dagen. Vanwege de beloofde onweersbuien. Die vielen mee. Maar je, om nu het hardende deel van mijn lijf te verknallen door vocht... Gelukkig is het hardingsproces helemaal gelukt.

chirurg


Het grove werk is allang voorbij. Maar de boel moet wel mooi afgewerkt natuurlijk, want daar ging het allemaal om...
De arm is vorig jaar op twee plekken gebroken. Dit jaar op drie plekken. Er zitten dus vijf herstelde breuken. Let wel, ik de arm waarmee ik mijn mobiel vasthoud...

woensdag 9 mei 2012

19 mei kunstmarkt

Ik zou het bijna vergeten: de kunstmarkt te Groede. Vroeg dit jaar! Mijn afbeeldingen staan allemaal in Galerie de Ouverture in Cadzand, dus die moeten voor die tijd opgehaald. Verder in mijn kraam: ansichten, ingelijste zwingodin-gedichten, posters van de zwingodin, gouden oren met fossielen, onderdelen van de 'eerste godin', sieraden van zwinkokkels, en dit jaar voor het eerst: Zwinmedailles. Alles ter meerdere eer en glorie van de godin natuurlijk. Niet dat de godin of haar creator hier rijk van wordt, maar ach kunst is liefde...

maandag 7 mei 2012

Zwingodin in 't diepst van mijn gedachten

Zwingodin naar bedje toe...
Ja, dat was nodig, dat zeiltje, aangezien mijn dijen aan het uitharden zijn en het kleine risico van een buitje kan ik niet hebben. En hardende klei laten bewegen (als ik word teruggeplaatst naar het atelier met een dak boven mijn hoofd) is ook geen goed idee. Slapen in de buitenlucht dus, als altijd. Heerlijk.

En terwijl ik daar zo lag, ontstond de eerste strofe van een gedicht. Het gedicht bestaat uit vier strofes, 2 x 4 regels en 2 x 3 regels. ABBA, ABBA, ABC BCA.

Het hele gedicht komt nog, hier alvast de eerste strofe, ontstaan onder mijn dekentje.

Als Zwingodin in 't diepst van mijn gedachten
zit ik op dode klei en bergen met fossiel.
En ik denk, ik blog en ik viel
over mijzelf en ook door vreemde krachten.

En in mijn oor....
Etc...

zondag 6 mei 2012

Herbehoofding

Het woord voelt goed: herbehoofding. Het klinkt edel, alsof het helemaal niet gaat om een ruw vernield lijf, maar om een sieraad dat een extra juweel krijgt, eentje die glanst. Herbehoofding, een amtelijke behandeling. Herbehoofding, gewoon, klein dingetje.

Maar dan. Dan steek je een ijzeren schroefdraad door de bast. En het andere end door de hersenpan. Via twitter kreeg ik een ongerust bericht: het gaat toch wel goed met je brein.
Wel, het gaat prima.
Mijn hoofd is inmiddels gehecht met supersterke epoxy-lei, en het brein werkt als een zonnetje.
Welk een lucide inzichten!
Weer een gedicht gemaakt vanavond. Binnenkort: gedichten van de Zwingodin!

dinsdag 1 mei 2012

Biltransplantatie


Deze operatie was veruit het moeilijkste...

Neem Dreft

Ja, en dan ben je dus aan het klungelen, met die mof, en dan zitten er twee vrouwen naast me. Neem Dreft! Ze werken 'in het plastic'bij Innocol, en ze weten alles van Akzo-koppelingen. Geweldig... Chantal en Monique dus, dank voor het meedenen vanmiddag! Dreft inderdaad fijn smeermiddel voor sokkels:)

Ik ben verrijdbaar!

Vandaag de hele dag geklust bij de Zeemeeuw op het strand. Bezig geweest met de sokkel. Ten eerste: ik moest van de gemeente Sluis tintig meter verder staan (dank dank, dat kost nu al maanden werk, en heel veel materialen en ongelukken...) en die missie is volbracht. MAAR ik sta nu ook LOS. Dat wil zeggen, de sokkel staat via een mof in een ondersokkel, waardoor je hem zo optilt, en ook weer zo neerzet. daarmee ben ik VERRIJDBAAR. jawel, het is een staaltje timmermansdenkwerk van Jannis van de Zeemeeuw. Die lag dus vanmiddag met gereedschap en al onder de sokkel. Wat prettig idee is, want het is leuk om LOS te staan, MAAR ik wil ook niet omvallen. En dat is geregeld. Met mijn voetjes in een zogeheten mof. een wat? Een mof dus. Centimetertje omhoog en ik ben verrijdbaar. Centimetertje omlaag en ik zit muurvast. Dat bedenkt een godin niet, maar anderen gelukkig wel.
En nu de rest nog. De lappen linnen zijn geverfd, deels geroest en ook al deels verguld. Nog een paar avonden werk. Bladgoud en bronsklei en een kuub fossielen liggen klaar om de sokkel helemaal te herstellen. Dan nog de rest van de romp. Billen zijn aan het uitharden!!