donderdag 24 september 2015

Pauw pauw

Sinds een mens dus ook een godin probleemloos via de mobiel tv kan kijken, kijk ik naar Pauw, zeker als laat op de avond het Zwin slaapt.

Helaas levert dat slechts anti-helden en orakels op...
Vannacht mocht ik weer genieten van youtube-anti-helden met kapotte auto's. Deze observatie is van gisternacht.


LOL bij Pauw

-->
Elke avond heb ik LOL. Dan zie ik bijvoorbeeld slagroomtaarten in gezichten landen, hondendrollen kleven onder naaldhakken, ik zie adembenemende bijna-ongelukken, en jawel, ook nog ‘gevaarlijke selfie-acties’. LOL!
Kijk naar iemand die bijna verbrandt omdat het dak van de auto fikt terwijl hij dit ziet gebeuren in het schermpje van zijn mobiel. LOL.
En dacht u dat dit een vondst van heer De Mol is? Nee, die Mol is een stuk origineler, en investeert nog in eigen decors. De Mol gapt niet van YouTube.. Nee, dit is Pauw.

We gaan beginnen!!! En elke avond denk ik dat ik misschien ditmaal de oude Pauw zie, een van de weinigen in het land die een fatsoenlijke vraag op de buis stelt en daarna doorvraagt, die beschikt over een goede redactie die weet wat journalistiek is. Maar de oude Pauw is dood. En de nieuwe Pauw vraagt, avond na avond, na een serieuze uiteenzetting van iets dat er toe doet, het gehele volk om ‘de leukste youtube’jes.’ Jottum!

Politici en wetenschappers grinniken gegeneerd. De camera staat op hun gezicht na een smak van jewelste. Moeten we dit leuk vinden? Dat is de sandwichformule had Pauw in de kleedkamer uitgelegd. Na zware pestverhalen, dreigend terrorisme, tobberige vluchtelingen, en zeker na Hero Brinkman wil je natuurlijk wel iets lolligs. Bijvoorbeeld iemand die hard valt. Of iemand die de schrik van zijn leven krijgt omdat zijn auto fikt. ‘We nemen maar aan dat het goed is afgelopen,’ grijnsde Pauw.

En het fijne is: het is een formule geworden. De nieuwe Pauw wisselt nieuws af met Youtube-leed. LOL. Helaas is er nog steeds geen interviewer die zelfs de nieuwe Pauw kan evenaren.
Goed nieuws: tot ieders genoegen ziet wederom een formulewijziging het licht. Deze werd duidelijk nadat Peter R de Vries aan tafel schoof. Naast zielige anti-helden op Youtube was het uiteraard tijd voor een goed betaald orakel.

Peter R de Vries zette Hero Brinkman gemakkelijk – en voorspelbaar - in zijn hemd, en Pauw leunde relaxed achterover bij de aanblik van Brinkman die schuimbekkend reageerde. Fijn! Debat! Geen gezapigheid, maar vliegende statements. Talkshow saai? Nee bij Pauw is het niet saai. Een half pond querulanterig gesputter, een onsje crimicontacten, en een kilo meningen over het nieuwe duo Brinkman – Scheringa: het is altijd een goed idee om Peter R de Vries uit te nodigen. Stel je voor dat de talkshow saai gaat worden na de beelden van de Youtube-anti-held. De zendercoördinator zal tevreden zijn.
‘Wordt u betaald om hier aan tafel te zitten?’ vroeg Brinkman vilein.
Ai.
‘Wat is daar op tegen? Vroeg De vries
Het hart van Pauw klopte harder dan normaal. Hij hoopte dat de zendercoördinator zou kijken.
Volgens Brinkman is daar alles op tegen. Hij zit toch zelf ook gratis bij Pauw?

Beste meneer Brinkman, er is natuurlijk helemaal niets op tegen als Pauw de medemens betaalt om de saaiheid van wijdlopige analyses te komen verdrijven, we leven in een vrij land. Dat de mening van De Vries te koop is, zoals men ook wel grapjassen betaalt om de boel eens flink om te keren – waarom zou dat niet mogen?
Het is immers niet meer dan een format voor vertier. Het nieuwe format van Youtube-leed en gekochte meningen. Moet mogen. De Vries deed niets strafbaars.

Pauw wel!
Hij geeft mijn geld uit. Ik wil journalistiek. Ik wil een gesprek over zaken die ertoe doen. Ik wil debat. Ik hoef geen sandwich met leedvermaak en ook geen lol op you tube en al helemaal geen gekochte meningen. Meneer Pauw, betaal een stuiver aan een deskundig Arabist of een geleerd econoom omdat sommige dingen te moeilijk voor je zijn. Flikker die youtube-lach-en-leed-onzin weg en als het geld dan op is, maak je items dan gewoon langer door meer slimme vragen te stellen zoals de oude Pauw deed.
En investeer een beetje. Door je interviewkunsten door te geven aan een stagiair ofzo. Straks ben je weg en dan hebben we zelfs geen nieuwe Pauw meer. Tip: jonge journalisten zijn misschien best in staat om serieuze journalistiek te bedrijven en tegelijk te variëren tussen zwaar en iets luchtiger onderwerpen, je blijft tenslotte zitten met die zendercoördinator.






woensdag 2 september 2015

Zeespiegels: Zwingodin experimenteert met spiegels

Zwingodin bekijkt de wereld op kop. Hemel wordt horizon, wolk wordt zee. Wie wil oefenen in anders kijken, kijkt naar de zeespiegels!

 ‘Zeespiegels’ in een eerste korte sound-video-installatie van Roel Smit Roeters (muziek) en Marie Louise Osté (beeld). De video is gemaakt voor de kust van Cadzand, de muziek is gecomponeerd in Vlissingen. De samenwerking geschiedde in ‘de cloud’.



donderdag 20 augustus 2015

Magere Hein in het Zwin

Vandaag rondgeroepen dat een ieder die iets beters weet te boueen dan een berg of een kasteel een pluim krijgt. Aan mijn voeten lag direct een skelet. 



zaterdag 25 juli 2015

Reflectie 3: Mevrouw wat doet u met Glassex in het Zwin?

Ja, er waren dringende vragen. Fotograferen met een bende spiegels en een tas vol doeken en glassex in een slufter is vergelijkbaar met het uitlaten van een poedel. Denk ik. Althans, mocht ik eenzaam zijn: aan praatjes geen gebrek overdag. Bij zonsondergang is het rustiger op het strand, maar dan nog kun je niet ongemerkt met Glassex het Zwin in. Ik kreeg het ook niet goed uitgelegd. Ik doe compositie-oefeningen met onderzoek naar lichtreflectie. Ah, natuurlijk.






Hieronder drie maal dezelfde opstelling, al zakt de zon gestaag. Moeilijk kiezen qua compositie. Middelste is de beste, maar spiegel had wat minder diep gekund...




Hieronder naast elkaar een Vlaams en Hollands duin...
En terwijl ik bezig met met compositie-oefeningen zie ik de letters dansen: Groeten uit het Zwin.


Als je dan probeert buiten beeld te blijven... dan is dat met meerdere spiegels goed lastig. 


En toen werd het te donker om nog te fotograferen... Weg zon. Wat overbleef is een spiegelzuiltje aan de Nederlandse oever van het Zwin. Uitzicht Belgie. Dat is wat u hierboven zag: buitenlandse bodem, gefotografeerd in Nederland.

Zwin





vrijdag 17 juli 2015

Reflectie 2: werkelijkheid heeft vele kanten




Behoefte aan een praatje? Ga met een paar spiegelende objecten in het Zwin staan. Effect gelijk een straatartiest. En dit was nog maar een proefje... 
















En nog twee selfies...







donderdag 16 juli 2015

Reflectie 1

Na precies vijf jaar  goddelijke en bovendien mobiele verslaggeverij is het tijd voor reflectie. Waar sta ik en hoe verder? De eerste vraag is gemakkelijk. Ik sta naast het terras bij de Zeemeeuw, aan het strand en met mijn goddelijk oog gericht op het Zwin. Met een misvormde elleboog ( meermalen ter aarde gestort)  en een mobiel die aan vernieuwing toe is maar jaren trouw het paradijs aan mijn voeten liet zien, houd ik het hier nog wel even uit. Blader 5 jaar terug en volg mijn ups en downs. 

En nu? 
Ik broed op het thema reflectie. Anders kijken. Naar mijzelf, naar dit paradijs, naar alles wat het Zwin goddelijk maakt. 

Om dit letterlijk te nemen heb ik heden 30 spiegels en een doos piepschuim aangeschaft. 
Ik zal verslag doen van de resultaten in het Zwin. 








zondag 8 maart 2015

Zwingodinfan met spuitbus

Ik heb een fan met een spuitbus...



Klevende nazi

Soms vind ik een ring, soms een schoen en soms een paal.



Minimens op Zwinkokkel (2)

Hieronder de minimens op een kokkeltje. 

Een Zwinkokkel is een fossiel. Een gave zwinkokkel is tot ruim 8 centimeter groot maar deze is 3 cm.

De zwinkokkel heet: ‘Megacardita planicosta’, ook wel ‘Cardita’. Omdat ze uniek zijn voor het Zwingebied (op de grens tussen Nederland en België, nabij Cadzand) is de roepnaam van het fossiel ‘zwinkokkel’. 

De aangespoelde kleppen van de fossielen zijn vaak verweerd, onregelmatig van vorm een aangeboord door de ‘boorspons’.  Dat leidt tot vondsten die bestaan uit ‘brokjes oudheid met gaatjes erin’ die niet meer doen denken aan de behuizing van een weekdier.

De fossielen zijn tienduizenden jaren oud en komen vermoedelijk uit het vroege en late eoceen.




zondag 1 maart 2015

Nieuw! Minimensen in het Zwin 1

Zwingodin bekwaamt zich in het Anders Kijken. Om een hoekje kijken. Zien wat stervelingen niet zien en klikken als de zon laag staat en de mensen moe zijn. Soms zijn er dan ook minimensen. Die zo klein en zo nietig zijn...
Ik maakte een kleine serie. Vandaag nummer 1.


Wolkenspiegel in het Zwin

Gelukkig neemt Facebook dit niet af...


Silhouet in het Zwin

Gewoon jochie met gejut hout nabij het Zwin. Waarom lijkt dit een ander beeld?

FB-verwarring 3

Hellup, Facebook is tegen mij...

hoe kan het dat ik deze pagina op Facebook niet kan vinden als ik gewoon op die foto op Facebook klik? Namelijk via deze link?

Advies om over te stappen naar pinterest. Goed idee. ik laad de oude foto's op, ga verder op de blog en verzamel ze door de pinnen op pinterest...

Facebook: niet aardig voor de medemens. En al helemaal niet voor godinnen...


zaterdag 28 februari 2015

Verloren in Facebook

Als godin heb ik sinds 2004 Facebook onderzocht. Ik was iemand. Ik had vrienden. Ik leefde, overzag mijn paradijs, fotografeerde, maakte albums. Oostte lof met mjn Zwinbeelden en praatte vrolijk met Zeeuwen over Zeeland. Ik had zelfs een fanpagina: Zeeuwse jongens.

En op een dag, lang geleden, in het echte leven, viel ik van mijn paalhoofd, en werd door de zwaartekracht onthoofd. De gemeente dreigde met eliminatie en boete, en ik was in serious trouble. Maar goddank waren er redders.
Ik werd geadopteerd door Jannis van paviljoen De Zeemeeuw. Helaas viel ik ook daar op de grond. Wederom in stukken gereten.
Jannis hielp me overeind, ik herstelde van alle breuken, en gelukkig sta ik dankzij Jannis' timmerkunsten nu alweer jaren stevig aan de kust.

En al die tijd bestond ik. Op Facebook.
Totdat ik onlangs inlogde op dit netwerk-met-een-haakje en een barse pop-up kreeg: u bent niet echt.

Vanaf dat moment weet ik dat mijn virtuele bestaan mogelijk kwetsbaarder is dan het echte leven. Want met hulp van echte mensen overleefde ik in het echt... maar op Facebook is een probleem niet te tackelen...

Het enige wat erop zat was inloggen met een echte naam, en aldus de pagina 'over te zetten' van een vriendenpagina naar een fanpagina. Weg vrienden.
Maar dat is niet het enige: de naam Zwingodin mocht ik niet kiezen.
Goed, dan de geboortenaam van de maker.
Inmiddels onder de gewone naam van de maker een pagina aangemaakt. Zwingodin. Jawel, alleen Facebook/Zwingodin mag niet. Want bestaat al.
NEEEEE die was afgekeurd!
Wie mijn pagina wil zien, zoekt op Facebook op Marie Louise Oste. De beheerder is Marielle Oste. En de pagina in de maak is Zwingodin. Alleen het overzetten van de beelden duurt een beetje lang...
En de fanpagina Zeeuwse jongens? Die zwerft in het Facebook-universum. De beheerder is de Zwingodin, die niet mag inloggen van Facebook, dus de pagina heeft geen bestaande beheerder.
Aldus heb ik nu twee pagina's: eentje die niet wordt beheerd, en eentje die wel wordt beheerd. Wel kan ik nog publiceren, ofschoon ik niet meer beheer.
Voor ieders gemak heb ik een nieuwe pagina...
Waar ik nu moet betalen om mijzelf bekend te maken onder mijn vrienden.
Maar aangezien ik een godin ben, en niet van vlees en bloed, kan ik ook niet verdienen.
Ik denk dat ik langzaam sterf op Facebook...

Anyway, het adres: https://www.facebook.com/pages/Zwingodin/847767915289756

zondag 1 februari 2015

Facebookgedoe

Lieve Zwingodin facebookvrienden. Vanavond een beetje Kafka-gevoel gekregen...
Vorige week kon ik niet meer inloggen op Zwingodin vriendenpagina. Reden: Zwingodin is niet een echt mens. FB liet weten: u bent uit de lucht en alleen uw echte naam is mogelijk. Nou heb ik al een echte pagina: Marielle Oste. Zo heet ik namelijk. 
Goed, even creatief gedacht, ik heet eigenlijk (doopnaam, echte echte naam) Marie Louise. Dus: voor de time beiing: ik dacht: ik log in met Marie Louise, dan heb ik weer even contact. Zoals jullie zagen. 
Goed, de albums waren gered, Zwingodin heeft even een andere paginanaam. Vervolgens zoek ik uit hoe ik het zooitje moet verkassen naar een fanpagina. Dacht ik.

Niet eens heel moeilijk. Waarom niet eerder gedaan? Te druk met fotograferen, Zwingodin zijn, schrijven, kunst maken en nog zo wat dingen. Goed. De boel overzetten volgens protocol. Geef een naam, zegt FB. 

Nou Zwingodin natuurlijk. Neeeeeee dat kan niet, zegt FB, u heet namelijk Marie Louise dus kunt u uitsluitend over als Marie Louise. No problem dacht ik. Eenmaal over, verander ik de naam Marie Louise gewoon weer in Zwingodin bij de instellingen.

Zo gezegd zo gedaan. De hele bende aan fotomappen opgeslagen in Zip en voila transitie. Daar is de fanpagina, en alle vrienden zijn fans. 
Nu de naam terugveranderen. Ja, dat dacht ik... dat kan alleen als je minder dan 200 fans hebt en ik heb er meer. 
Wat nu??
Een nieuwe pagina maken? En alle fans vragen opnieuw fan te worden? Dat lijkt me omslachtig... 
Maar voorlopig ben ik dus nu pas echt slachtoffer van mijn eigen mystificatie van weleer... Leef ik als 'vriend' en als kunstwerk onder dezelde naam... Toen ik de boel wilde mystificeren was er nieumand die protesteerde (behalve Petra, maar die maakte een uitzondering voor een kunstwerk onder de rook van haar winkel...) en nu ik netjes de regels wil volgen lukt het niet...
De albums staan nog op mijn HD want ik ben bang dat ik gewoon opnieuw moet starten... Straf voor mystificatie...

Wie weet RAAAD????