woensdag 16 januari 2013

Doodstil van Jan Mulder: het zou over het Zwin kunnen gaan...



Ik sta met mijn sokkel stevig op de grond. Nu ja:  in het zand. Ik ben, vrees ik eigenlijk,gewoon een nuchtere Zeeuw. Maar wel een die houdt van stilte.
Het gedachtegoed rondom stilte is niet voor mij weggelegd.Althans, dat lijkt zo. Mijn aanvankelijke euforie over de stiltecultuur (zieeerdere blogs) sloeg om in een somber besef van het feit dat ik er maar niet inslaag om het spirituele jargon te begrijpen. Er zijn miljoenen mensen die ditwel kunnen, maar mijn brein schiet te kort. Misschien omdat ik dag in dag uitin wind sta, uitkijkend over een natuurgebied en wanneer ik over mijn schouderkijk zie ik land dat gewonnen is op zee. Gewonnen. Door noeste arbeid, helderdenkvermogen, keihard knokken. Spiritueel? Gewoon keihard pompen. Daarna:keihard ploegen. Daarna: keihard zaaien. Daarna: keihard oogsten. Daarna:zonder veel poespas alles opeten. Doe maar gewoon, en luister naar de muziek van dit alles.


Zinnelijke zelf
Naar aanleiding van de stilte-blog kreeg ik spirituele mail. Met als hoogtepunteen verzoek een ieder in mijn vizier te 'zegenen met de zoektocht naar hetdiepste zinnelijke zelf'. Vroeger had ik misschien moord en brand geschreeuwd,geschaterd. Maar nu was ik jaloers. Niet op de taalvondst van het zinnelijkezelf, noch op de alliteratie, maar op het vermogen om te gaan met de taal. Ikbegrijp het namelijk niet: wat IS het diepste zelf? En stel dat je dat weet,wat is dan het diepste Zinnelijke Zelf? En stel dat dat dan een bepaald gevoelzou zijn - hoe zou ik dat dan kunnen 'zegenen'? Ik ben ook maar een godin...
Maar goed, 12 januari...  brak de maand van despiritualiteit aan. Die duurt nog tot de 26e. Wij leven dus nu in de maand vande spiritualiteit en God weet  hoeveelboeken het grote leger der spirituelen heeft afgescheiden. De CBNB heeft er, omdit verschijnsel levend te houden, een soort boekenmaandboekje bijgeproduceerd, geschreven door.... JanMulder.

Wat is dat, 'jezelf'?
Jan MULDER? Ik wist niet wat ik hoorde. Als er iemand niet-spiritueel lijkt, en links en rechts buitengewoon nuchter commentaar levert op lopendezaken des lands is het wel Jan Mulder. Die door zijn manier van doen nooit deindruk gaf rust te hebben gevonden in wat voor waarheid dan ook. Desalnietteminscheidde hij een essay af met de titel Doodstil.Wel, aangezien ik gegrepen ben door stilte maar niets begrijp van spiritueletaal, zocht ik onverwijld mijn toevlucht tot Mulders essay.
Een geestverwant! Ik raad iedereen aan om Doodstil te lezen.Mulder beschrijft een persoonlijke zoektocht en daarnaast adequaat hetverschijnsel stilt. Hij zoekt naar hetgeen een mens zoal aan stilte kan ontlenen,en laat daarbij het spirituele jargon voor wat het is... Nu, ja, hij drijft er, en ik heb me onbedaarlijk vermaakt, natuurlijk de spot mee. Hij citeert eenabt, die stilte adviseert voor al degenen die 'dicht bij zichzelf willenkomen'.  Zichzelf! Maar, roept Mulderuit, wie is dat dan, de ware Jan? En: wat is dat: 'jezelf'?

Stilte zonderhoofdletter
Het lijkt erg op mijn wanhoop over en onbegrip van het zinnelijke zelf...Gelukkig heeft ook Mulder geen antwoord. Integendeel: 'Jezelf bestaat niet. Eenmens is een voortdurend veranderende verzameling huid en haar met hersenen opbenen (...) Er huizen duizenden jezelven in je. Stilte is prettig en goed zonderzoektocht door de geest.'
Verderop schrijft hij ironisch over al degenen die stiltewillen 'verheffen' of stilte met een hoofdletter schrijven. Het essay isinformatief, enig om te lezen, en het mooie is dat hij ondanks zijn hilarischenuchterheid TOCH kans ziet zijn lezers te overtuigen van het ongelooflijke goedvan stilte. Mulder ervaart die stilte een stukje verderop... verder weg van hetZwin kan een geestverwant niet zijn: het platteland van Groningen.
Welkomaan mijn sokkel, heer Mulder!

vrijdag 4 januari 2013

Sportoase: nieuw zwembad Knokke bevalt toeristen

Beleefde kinderen in de kerstvakantie, die tegen elkaar zeggen: Paul, die meneer wil erlangs zwemmen, wil even opzij gaan. En: een walhalla aan glijbanen, maar in een aparte ruimte zoadat je niet overal stapelgestoord wordt van geplons. En het non plus ultra voor een groot spectakelzwembad: er is ook een gewoon wedstrijdbad waar serieuze baantjes getrokken kunnen worden. Fijn voor iedereen boven de puberleeftijd. En dan ook nog beleefd volk...
Het regent complimenten aan mijn paalhoofd over het nieuwe zwembad in Knokke, zie http://www.sportoase.be.
Nog een paar:
'Het is er niet zo akelig warm'
'Er is een fijne sauna MET stoombad'
'Het ziet er leuk uit, met watersportthema en dito design'
'Je kunt alleen boven eten, zodat je niet de hele tijd blote en natte dikzakken met bier en patat moet zien'

Niet 1 wanklank gehoord of het moest de moeder van drie kids zijn die 36 euro kwijt was voor 3 zwembroekjes, aangezien 'aanspannende zwemkleding' verplicht is (en je met zo'n lelijke short dus niet te water mag). Maar ook zij was tevreden: kinderen blij en zij kon baantjes trekken en uitpuffen in de bubbelbaden.

Nog meer 'recensies'?

donderdag 3 januari 2013

Haaientanden lastig te vinden

Algemene klacht van zwinbezoekers: het zwarte goud lijkt verdwenen. Maar de strandwandelaar is tevredener dan ooit.

Schrijven in het zand maakt gelukkig

Weg met dure attractieparken of interactieve electronische onzin: ik heb de hele dagblije mensen gezien die ... schreven in het zand met een tak. Simpel vermaak.
En qua Cadzand: de nieuwe huisjes zijn deze vakantie allemaal verhuurd, de duinhoven allemaal verkocht. Zegt een passant. Zwingodin checkt altijd als een journalist en van de 131 zijn er 122 verkocht.
Kortom, het wordt hier drukker.
Wat heerlijk dat het gaat om geletterd volk dat schrijft in het zand ipv raast in een achtbaan....
'Niets fijner dan in het Zwin 'zwin' tegen een duinhelling te schrijven. ' zegt iemand die al jaren aan het strand wandelt...








dinsdag 1 januari 2013

Nieuwjaarsduik bij Zeemeeuw

Voor de derde keer sta ik er naar te kijken: dorpelingen lopen uit en de meest stoere bikkels onder hen nemen een duik in zee. Stralende zon, 1 januari, 12 uur. Even voor twaalf neemt de drukte toe, en verschijnen grote witte lijven in zwembroek. Met hun muts op. Want dat was het advies van iedereen die het weten kan: hou je muts op vooraf (dan koel je niet te snel af) en als je dan uit het ijskoude zeewater komt, trek dan niet meteen een berevel aan (dan warm je niet te snel op). Pascale en Willy van de EHBO staan toe te kijken (voor ' gevalletjes van onderkoeling of hartfalen) maar gelukkig blijven ze werkeloos.
Zo niet de rennende menigte. Onder luid geluid plonzen mannen en vrouwen en kinderen de zee in. Voorafgegaan, als elk jaar, door Jannis van de Voorde, eigenaar van het strandpaviljoen. Hij tracteert de zwemmers op zelfgemaakte erwtensoep en oliebollen en neemt onder applaus zelf de eerste duik.

Schatting van mij: er waren wel duizend mensen. Een kwartiertje na de duik, toen het grote consumeren, nieuwjaarszoenen en pret maken al in gang was, kwam er nog een mopperende Belg met een grote tas met badjassen, handdoeken en zwemspullen aan. Hij vloekte. En was verbaasd. 'Zijn jullie ZO stipt met zo'n duik??'
Er waren ook Brabanders, Limburgers en Duitsers, maar die komen elk jaar en duiken vrolijk mee. En er waren Amerikanen. 'Quit funny'