dinsdag 11 september 2012

Reacties op 'leaselaarzen'

Het wassende water houdt mijn lezers bezig.
Via twitter en mail kreeg ik diverse reacties op het plan om te kijken of er een 'project leaselaarzen' kan komen. Dit om het Zwin over te steken als het in de toekomst verbreed zal zijn. Dan kun je vermoedelijk met laag water nog wel waden, maar niet zoals nu hinkstapsprong naar de overkant zonder al te natte voeten. Een plankiertje vindt de Zwingodin ook altijd nog een fijne optie en dat vooral voor de minder valide medemens. Ik twitterde lustig over leaselaarzen: uitwisselbare overlaarzen die aan beide oevers te leen zijn voor wandelaars. Met het advies dan met die laarzen vooral alleen een uur voor of na dood tijd de geul over te steken. Nu ja, na het dode tijd kun je nog uren over, ervoor niet. Hieronder de vragen en reacties. In cursief mijn antwoord! En trouwens, reageer gerust, want een beetje discussie is wel leuk. Ik ben nog altijd fan van de leaselaarzen!


Van mij mag het hoor, maar hoeveel mafketels die dat tijdsbestek [uur voor en na dood tij] niet respecteerden, werden dit zomerseizoen uit de geul gevist?

Sja, best een aantal ja. Ik zag Duitsers met mountainbikes op hun nek, Belgen met hondjes in hun handtasje, gezinnen met kinderen en kinderwagens op hun nek, en lieve campinggasten die de stakkers met een rubberbootje hielpen om toch in elk geval hun iphone droog te houden. Er waren dit seizoen geen echt gevaarlijke situaties. Het is, moet ik zeggen, in hoge mate grappig. Het gaat om mensen die niet snappen dat het Zwin nog leegstroomt uren nadat het allang hoog water is... Dat is ook een flinke natuurkunde les... Maar, om dit te pareren: ik denk dat de leaselaarzen geleast worden door het type sportieve wandelaar, is een ander mensentype dan het type mafketel/argeloze toerist...

kunstzinnig interessant maar gevaarlijk id. Wil je meer drenkelingen in de geul? Vollopende laarzen … sterke stroming … paniek …

Leaselaarzen ofwel lieslaarzen zijn niet erg hoog. Tussen knie en dij. Die stroming op die hoogte moet je kunnen hebben. Ik heb voor ogen dat mensen waden tot kniehoogte, en dat het liesgedeelte meer is voor een onverwacht putje. 

Wij kwamen tot de conclusie dat er zeker geen plankier moet komen.
De kosten zijn te hoog en bovendien zou het gevaarlijk zijn voor badgasten
die in de vloed tegen de palen worden gedrukt en niet meer boven kunnen
komen. 
Er zijn in het verleden diverse mensen/kinderen verdronken die tegen
de afrastering gedrukt werden en niet boven water konden komen.


Dat de kosten hoog zijn lijkt me geen argument. Mogelijk is er een particuliere geldschieter die er iets aan ontleent dat er wandelverkeer is... En bovendien: wat heeft de panoramaweg in Breskens gekost??

Dat zwemmers tegen de palen worden gesmeten vind ik welzeker een argument. Op dit moment kan ik mij dat haast niet voorstellen ter hoogte van de afrastering, maar na een verbreding is natuurlijk alles anders. Het lijkt me een kwestie van afwachten...


Wij zijn van mening dat je moeite moet doen om over te steken. Het
is een van de charmes van het Zwin.


Oeps, een reactie van wel zeer calvinistische aard... moeite doen om iets te gaan beleven? Vechten en dan verlossing?
Het doet me ook denken aan een zegswijze van een persoon die ik maar anoniem houd: dat vrouwen liever geen ruggenprik nemen voor hun bevalling aangezien zij door de helse barensstrijd het moederschap intenser gaan beleven. Misschien niet helemaal de goeie vergelijking maar ik moest eraan denken. Eerst ploeteren en dan beleven...
Ik pleit niet voor een geasfalteerd paadje - maar ik vind dat veel natuurgebieden ingangen missen. Waarom mogen mensen er niet zonder moeite van genieten? En al die oudjes dan? 


Het houdt ook de meeste mensen tegen die anders m hun platpoten de natuur
vertrappen in het Zwin.


Dat meent u niet! Het argument: we houden u tegen want anders verpest u de natuur lijkt mij niet valide...
De wandelaars die baat hebben bij zo'n plankier wandelen trouwens over het strand en gaan niet het Zwin in. Tenzij ze door de afrastering heen kruipen - maar dat lijkt me op te lossen met een beter hekje. 

De ludieke invalshoek van de "leaselaarzen" omarmen wij.
Het is alleen de vraag hoe lang de laarzen aanwezig zullen blijven. Zonder
controle wordt alles gestolen.


Iets digitaals met een code, een app op de telefoon,. moet te bedenken zijn... 

Idee: Laarzen aan de Belgische kant in de kleuren van de Belgische vlag en voor de
laarzen aan onze zijde in onze kleuren. Als project kun je er natuurlijk veel ruchtbaarheid aan geven. NL-Belgische
saamhorigheid.


Dit lijkt mij een enig gezicht en een foto op mijn blog waard... Wij kunnen de commissaris van de koningin uitnodigen voor de opening van zoiets feestelijks. Europese subsidie!!! Jammer dat je daar een maand op moet studeren om dat aan te vragen. 


 dan kunnen wij als rolstoelers ook eens genieten van het strand, bouwen dat ding!!!!

Sja, daar ging mijn plankieridee dus over... Ik zie vaak boven aan de duinen rolstoelers spijtig naar beneden kijken. Het idee van de Panoramaweg in Breskens (asfalt aan het strond) vond ik vroeger bezopen... totdat ik zag hoeveel niet valide mensen daar dagelijks van genieten. Dat genot is asfalt waard. Waarmee ik trouwens niet pleit voor afalt in het zwin hoor. Maar een goed vlonder (dat doorloopt naar het andere vlonder zodat het lukt met een strandrolstoel) zou echt genot bieden voor de zittende medemens. 


Blijft mailen!!! zwingodin@live.nl
Reageren hieronder ook prima. 

donderdag 6 september 2012

Vuilverzameling in het Zwin


'Weet je dat er een afvalberg in het Zwin is?'
Nee dat wist ik niet.
Of wel, dat wist ik wel, want twee jaar geleden sprak ik Johan Verplancke. Hij heet ook wel 'de schoonmaker van het Zwin'. 

Dat hij stug doorgaat met opruimen, dat wist ik eigenlijk ook wel. Maar zoals dat gaat met mensen die opruimen: ik vergat er erg veel aandacht aan te schenken. Het Zwin ziet er prachtig uit, op het strand en op de schorren en slikken ligt nooit troep. Gisteren heb ik mogen genieten (auditief) van de Zwintriathlon 2012. Ik hoorde de kreten van aanmoediging ergens beneden vanaf de Duinweg. Ik dacht: de fietsers genieten. En weer dacht ik niet aan 'het opruimen'... 
Maar vandaag kreeg ik deze mail:

'Vandaag samen met Johan Verplancke de enorme afvalberg bekeken die hij heeft opgeworpen met afval dat hij gedurende het gehele seizoen uit het Zwin heeft gehaald. Het schoonste strand waar de gemeente Sluis zo over pocht is mede aan Johan te danken.'


Nu is het dus de vraag wie deze afvalberg verwijdert: Knokke of Sluis. 
Mij kan het eigenlijk niet schelen. Maar het zou beide overheden sieren om even een mannetje te sturen. Ideetje van de Zwingodin: doe het elk jaar om en om. 
En stuur even een mail als er een ophaaldienst arriveert, stel je voor dat ik weer met mijn gouden oortjes naar opgewonden toeristen luister, of het ruisen van fietsbandjes op de Duinweg, of kijk naar zeilers en zwemmers... De vuilnisman- of vrouw krijgt een mooi blogpluimpje, evenals de opruimer himself natuurlijk, maar die heeft ie al!

dinsdag 4 september 2012

Leaselaarzen

Op de dijk, boven mijn hoofd, met uitzicht op het Zwin werd het idee geboren. Lieslaarzen. Ofwel: leaselaarzen. Dat kwam zo. Ik denk dat de rest van Nederland het zich niet kan voorstellen, maar er zijn hier echt serieus veel mensen die zich zorgen maken over de gevolgen van het grote Zwiningrijpen. Dieper, breder, hardere stroming... hoe steken we dan met laag water over?

Ik als Zwingodin wilde al een inzamelingsactie houden voor een plankier (zoiets als er nu ook ligt, van de Rotary club...), maar zo'n houten vlondertje houdt het in de stroom never nooit niet, mailen en twitterden mijn critici. Dat worden betonnen bouwwerken en dat wil je niet in het  Zwin.

Nee natuurlijk niet. Al gun ik de invaline medemens trouwens wel een Zwinwandeling - dus dan misschien een vlondertje van de kijk rond het duin naar mijn paalhoofd? Nu ja, dat is voor later.

Mijn idee was om een soort leenlieslaars in het leven te roepen, van die dingen die vissers gebruiken (reusachtige overschoenen die aan een soort broek hangen), en die zouden beschikbaar moeten zijn in een kotje links en rechts van de Zwinoever, waar je na het waden de laarzen achterlaat. Het lijkt me dan ook een internationaal project. Net zoiets als het witte-fietsenplan op de Veluwe: je pakt de lieslaarzen en legt ze aan de overkant neer voor de volgende die terug wil. Als je het laatste paar hebt, dan wandel je met een extra paar even terug, zodat eenieder met laag water over kan.

Een Zwinliefhebber bedacht een wereldnaam voor dit project met lieslaarzen: leaselaarzen.
Gratis? Nee, met een spaarpot erbij voor de weldenkende en welwillende wandelaar, bedoeld op de laarzen op termijn te vervangen.

Ik werd helemaal enthousiast. Zo duur zijn die laarzen niet, zou ik als godin niet ergens een sponsor kunnen vinden? Bij het doordenken kwamen wel wat details naar voren. Want moeten het gewone laarzen zijn of over overschoenen? Ik dacht aanvankelijk aan de overschoenen van Neos, daar zie ik wel vaker mensen mee in het Zwin. Voordeel: je kunt je eigen schoenen aanhouden, en je hoeft niet vies te zijn van de zeetvoeten van de medemens. Maar ja, een flink hoge 'waadbroek' zoals vissers gebruiken is fijner, want hoger. VAn de andere kant, echt diep moet je niet willen natuurlijk, in verband met de stroming. Een stromend Zwin op heuphoogte is nu al bijna niet te  houden...

 Dan moet er dus een kastje komen aan weerszijden van de oevers op het strand. Sleutel te leasen bij de Zeemeeuw of ergens in Knokke. Zoiets.

Onuitgewerkt plannetje... Maar. Vandaag dacht ik er over na en vroeg me af waarom het eigenlijk pas fijn is om leaselaarzen te hebben na de verdieping van het Zwin. Dat is nu ook al fijn! In januari zag ik namelijk nog wandelaars met grote moed op blote voeten door het Zwin waden (het was 8 graden maar toch), om aan de overkant een half uur lang het natte zand uit de tenen te poetsen om verder te wandeling richting warme chocomelk in Knokke.

Nu de hamvraag. Welke  liefhebber zou leaselaarzen voor zwinliefhebbers willen sponsoren?

zondag 2 september 2012

Wel en wee op zee

Zeilers hadden voor mijn ogen een enerverend weekend.

Gisteren hadden we de wedstrijd Eurocats. Een long distance wedstrijd voor catamarans georganiseerd door de VVWHeist. De keerpuntboei lag voor de kust van Cadzand. Er waren meer dan 50 deelnemers,

En vandaag brak de tuigage van een van de catamarans van de zeilschool. De mast kwam naar beneden. Door de ervaren Erik Schijve werd de cat langzaam naar het strand gedreven. Op het strand werd de mast gerepareerd.

Even dacht ik dat het herfst was, maar het is zomers!!