Journalist en fotograaf van de PZC kwamen langs. Foto! Alles liep voorspoedig, de godin verrees onder luid applaus. De crew ging aan de tosti en.... keek toe hoe de torso van de godin langzaam openbarstte.
Wat was namelijk het geval? We hadden haar holle torso vanbinnen volgespoten met pur, dit om haar massief te maken en daarmee te voorkomen dat ze bij windkracht 12 nog eens zou beschadigen. Goed idee. Leek het. Maar de uitzettingsgraad van de pur was iets hoger dan verwacht... vlakbij het gaatje waardoor ze was 'ingespoten' ontstond een barst. En terwijl de kunstcrew op het terras zat biggelden er tranen van pur langs haar borst. Het oh en ah was niet van de lucht...
Eigenlijk wel mooi, vonden sommigen.
Lijkt wel een gezwel, merkte iemand op.
Stuwing! hoorden we.
De creator van de godin was ontzet. Godinnen druipen niet.
Er moest een actieplan komen...
Ach, een etterende wond? Of komen de siliconen eruit? Misschien dat de maakster het niet zo geslaagd vindt, maar ik zie er de humor wel van in. Misschien is het wel een teken van de godin dat ze niet tevreden is met haar nieuwe locatie. Wellicht had ze, zoals weleer, puur in de natuur willen staan of juist meer in stijl, bij Puur en was pur de meeste pure manier om dit te vertellen. Misschien had ze net koffie gedronken op haar nieuwe locatie, ik herinner mij een verslag over de kwaliteit van de koffie aldaar. Op de foto is niet te zien of dit braaksel niet vanuit haar mond komt.
BeantwoordenVerwijderenMaak je geen zorgen Godin, reanimeren heeft soms tijdelijk nare gevolgen, maar het uiteindelijke resultaat telt.
Ik was samen met mijn vrouw gisteren een van degenen die zag hoe erg de kunstenares het vond dat dit gebeurde... Ze heeft heel erg haar best gedaan om te zorgen dat alles goed verliep. En iedereen. En: het is goed gekomen. Iedereen tevreden! Jan en Ina
BeantwoordenVerwijderen