Aan mijn voeten, voor mijn ingepakte lijf: Van links naar rechts Diego, Martin en Antoine uit Belgie. Ze hebben kitespullen bij zich, maar echt kiteweer is het niet, sterker, het Zwin is een paradijs voor liefhebbers van kermis in de hel. Knallende luchten, dito buien, krijsende vogels, felle zon en veel regen. Geen kiter te bekennen. 'Ik kite vaak in Knokke,' zegt Diego. Ben je niet te licht, vraag ik bezorgd. Het kind is weliswaar de oudste van de drie, kijkt slim uit de ogen, maar een volwassen gewicht... nee. En ik word niet gehinderd door kite-inzicht maar ik zie deze Diego toch al in mijn fantasie door de lucht zweven. Nee hoor, zegt Diego. Ik oefen veel en het lukt prima. En dat komt omdat mijn vader werkt bij Slingshot, dat is een kitemerk. Dus ik hoef geen Kite te betalen. Dan kun je dus jong beginnen.'
Ze zijn nieuwsgierig naar mijn uiterlijk onder de doek... maar ze moeten wachten tot morgen, vier uur. Dan gaat het drietal richting Belgie. Ik zwaai ze uit. En kijk nog een uurtje naar de betoverende luchten. Het was een verrukkelijke avond in het Zwin, mijn mobiel is leeg... honderden foto's genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten