Ofschoon het goed stil was aan mijn sokkel (weer) toch nog vele conversaties opgevangen. Die gingen voor een deel over die malle pinguins in Breskens, die eindelijk zijn geplaatst. Ik schreef er eerder over.
Dit maal overheerst tevredenheid. Kennelijk is er waardering. Het streelde mijn ego dat iemand riep liever naar mij te kijken, maar dat terzijde.
Ze zijn gister geplaatst, aldus de krant.
Ze krijgen zelfs verlichting. Wat mij op een idee bracht. Nooit over nagedacht. Maar mogelijk behoef ik ook een lamp...
Ik ben verslaggeefster en journalist. Mijn standplaats is het Zwin, op de grens tussen Nederland en Belgie. Ik ben een vrouw met een brede belangstelling: voor mensen, de zee en het land. Voor schoonheid, literatuur en beeldende kunst. Mijn karakter zal gaandeweg duidelijk worden en uiteraard: zich ontwikkelen.
Beste zwingodin,
BeantwoordenVerwijderenJij spreekt, jij schrijft, jij bestaat... maar wat als straks ook al die Bresiaanse pinguïns beginnen te tweeten?
Wat is dat toch met al die plastic beesten die op de meest onverwacht plekken opduiken... een paar dagen terug zag ik nog een troep manshoge felgekleurde konijnen rondhuppelen tussen de ruïnes van de abdij van Ter Duinen. Hoe moeten die overleden monniken zich daar wel niet bij voelen?
BeantwoordenVerwijderenGodin, weet je het nog van die kutkustkunst? Het werk van Erik van Houten moet op straffe van een hele grote dwangsom verdwijnen.
BeantwoordenVerwijderenHoe moeten we jou gaan behouden, op het Zwin als collega van al die rode Pinguins?
Protestgroep, op naar Jaap Sala met slaande trom en vliegende spandoeken?