zondag 30 mei 2010

Het genre 'Vrije Kustkunst'

Kutkustkunst
Lieve lezers, de titel is niet van mij, godinnen zijn niet zo grof in de mond. Een van mijn volgers wil weten wat ik vind van 'die kutkustkunst'. Waarmee hij bedoelt: 'het armeloos houten geval met hangende borsten' en 'de verwaaide hoop roest bij de Zeeuwmeeuw'. Beste meneer B, you ain't see nothing!!

Mijn antwoord is genuanceerd. Maar komt hierop neer: ik juich kustkunst ten zeerste toe. Vrije kustkunst wel te verstaan.

Ten eerste.

Vind ik uw woord 'kutkustkunst'een vondst, maar ik schrap graag het eerste deel. Toch wat beschaafder. Het genre kustkunst lijkt me adequaat omschreven en het woord een aanwinst. Graag voeg ik toe het woordje vrije. Bij deze is het genre 'Vrije Kustkunst geboren.




Het armeloze geval is ook mijn smaak niet, ik kijk er elke dag naar en ik zie haar (het is inderdaad een zij) wonderbaarlijke welvingen niet eens meer. Gelukkig maar, ze is inderdaad niet fraai. Bij mooi weer wordt ze gebruikt als handdoekrek.
Ik moet zeggen: ze vervult een functie. Als meetingpoint. Vaak hoor ik mensen afspreken: ga jij schelpen zoeken? Ik loop even door de geul, over een half uurtje bij de houten vrouw? De houten vrouw is deel geworden van het strand. Zoals de paalhoofden en de basaltkeien dat ook zijn. Eigenlijk vind ik het wel mooi dat iemand de vrijheid nam haar neer te zetten. Dat ze deel werd van de omgeving en ook nog functioneel is.














De hoop roest is een ander verhaal. Ik heb het met verbazing zien komen, en nog verbaasder was ik over de naam: Vervlogen Tijden. Beetje woordkunstenaar maakt er dan 'Vervlogen getijden' van. Maar enfin. Behalve dat opmerkelijke lepeltje ontwaarde ik ook nog een auto-uitlaat en ander schroot en kwam tot de conclusie dat het roest niet stoer gejut is. Wat blijkt te kloppen, zie de blog over Nieuwvliet. Dat doet af aan de poezie, zo aan de kust. Maar ach, iets over het vervliegen van de tijd straalt het schrootboompje wel uit.
Maar opnieuw: ook deze berg rommel vervult een functie. Want als je jaren getrouwd bent en voor de achthonderste keer tussen dezelfde paalhoofden loopt, dan is het toch leuk om te debatteren over kunst? Dat het kunst is, nou ja, als kunst bedoeld is, is geloof ik wel duidelijk. Vooral door de bordjes eromheen (gesponsord door... o.a. de Rabobank...). Dat betekent dat vrijwel alle wandelaars stoppen, het kuntswerk bekijken en een gesprek erover voeren.
Omdat mijn bloglezer zich opwond besloot ik de reacties te inventariseren.
Ik kwam tot de conclusie dat vrijwel niemand niets zegt over de schrootboom. Dat ongeveer de helft van de mensen rept van een rare berg rotzooi en de andere helft termen in de mond neemt als 'boeiend', 'interessant', of 'origineel'. Heb een enkele bewonderaar gehoord: 'Geweldig! Dit is werk van De Cadzandse kunstenaar Erik van Houten!' Daarentegen telde ik twee echt boze reacties: 'Schande! Dat hier sponsors voor zijn en dat de gemeente het goed vindt!' en: 'Dit is zo'n mooi gebied en nu wordt het verpest! Aan wie kunnen we onze brief richten?'



Dirk Hakze

Het deed me denken aan de dag dat Dirk Hakze zijn intrede maakte in het Zwin, de eervorige zomer. Ziehier het verslag.
Hakze is een projectkunstenaar, die beweert kleursynesthesie te hebben. Aldus maakte hij in een ontzanglijk grote cirkel van al even ontzaglijk grote schilderijen een heleboel kleurig werk op de tonen van Vivaldi. Dag in dag uit stond Hakze te schilderen in het Zwin, onder veel belangstelling van badgasten, die allemaal ook naar Vivaldi mochten luisteren om te horen of zij ook de oranje golven hoorden die Hakze schilderde.

Ik vond het wel apart, en had vooral plezier in ieders mening. Dat kunst moet ontregelen is een oude opvatting, en Hakze ontregelde wel. Ergo: hij hield de gemoederen aardig bezig. Want wat was het geval? Hakze kreeg een bom geld van... o.a. de provincie. En dat was tegen het zere been van de mensen achter de duinen. Het arme kleine zwinmuseumpje was op dat moment op sterven na dood en smachtte naar een klein geldje. En de mensen wisten nog wel een paar Zeeuwsvlaamse projecten waar provinciaal geld echt beter voor had kunnen gebruikt. En dan staat die charlatan daar met een caravan op het strand! Natuurliefhebbers die kampeerden op de campings klaagden dat de vogels last hadden van de kleuren, dat Hakze de natuur verstoorde en vooral ook de algemene natuurbeleving. Hakze zelf haalde zijn schouders op en at avond aan avond smakelijk en gesponsord bij Jannes in de Zeemeeuw (die ook een schilderij afnam).
De oranje-achtige reuzendoeken zeiden mij niet veel. Maar ik kijk er toch met plezier op terug.

Terug naar mijn antwoord. Wat ik vind van de kustkunst. Welnu, meneer B, ik maak er onderdeel van uit, zeer binnenkort. En ik maak mijn borst (letterlijk!) nat, want hoewel ik echt overtuigd ben van mijn groeiende schoonheid, zou het best kunnen dat niet iedereen die ziet. Dus het antwoord laat zich raden, ik ben een groot voorstander. Oftewel: als prototype van de vrije kustkunst presenteer ik mijzelf: Zwingodin, virtueel personage, met een volwaardige virtuele identiteit.

Ik vind dat aan de Nederlandse kust plaats moet zijn voor 'vrije kustkunst'.
Tot dusver heeft de vrije kustkunst op kleine schaal een paar kleine discussies losgemaakt, mensen op het strand een gespreksonderwerp geboden, mensen in heftig debat gebracht zelfs - wat wil je nog meer?

Komen we op kwestie twee: de goede smaak. Eerlijk gezegd vind ik - ik ben ook maar een godin en helaas behept met oordelen - die houten vrouw inderdaad een trieste gedaante en een dieptepunt van slechte smaak. Maar wat zou dat? Dat ik dat vind?

Ik stel voor: vrije kustkunst geheel vrij te laten en via internet consensus te krijgen over wat de kust wel en niet verdient.

9 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De genoemde kunstwerken hoeven voor mij niet zo hoor...maar ik kijk uiteraard met grote belangstelling uit naar wat er komen gaat aan KustKunst Zwingodin!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Godin, "Wat bent u lief" om te spreken met de woorden van Balkenende. U laat een woordje weg van kustkunst; daarmee refererend aan Shakespear: "what's in a name?" Is dat nu weer de kunst van het weglaten?
    Het maakt mij niet uit wat u weglaat, noch wat u wilt ontkennen. Het strand wordt ontsiert door rommel die men achter laat op het schoonste strand van Nederland. Een strand vol met mooie mensen heeft geen roest en drijfhout nodig. Maar mogelijk dat een kunstwerk gemaakt ter ere van het Zwin, nu juist wel een pluspunt is. Spraakmakend zal het zeker zijn en mooi? We we wachten af. Ik heb geen bezwaar tegen kunst aan de kust; alles beter dan een paal met Nijntje er op. Ook over smaak valt niet te twisten, dat doe ik ook niet, zelfs de hoop roest kan ik wel plaatsen, maar het houten geval? Dat heeft niets met smaak te maken, alleen met wansmaak: het doet kunst geen recht, het doet vrouwen geen recht, het doet het Zwin geen recht, zelfs als kapstok is het een monsterlijk gedrocht.
    U valt over het drie letter woord waarmee iets naars wordt uitgedrukt, u noemt het grof, maar wees eens eerlijk welk ander woord had ik er voor kunnen gebruiken? Dat het woord oorspronkelijk een boerse benaming was, afgeleid van het Engelse woord voor snee, en daarmee veel onrecht deed aan waar het voor stond, daar is het nu al lang van los geweekt.
    Ik wacht met smart op de kunst van een godin, is dit dan straks toch weer kutkustkunst of een ode aan het Zwin of haar godin?
    Wordt er bij plaatsing een feest omheen gebouwd, dan kom ik zeker. Ik breng een fles wijn mee en lucifers voor de arme armloze dame. Zij hoeft het daarna niet meer koud te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Karel, je citeert Balkenende verkeerd. Hij zei: wat kijkt u lief. En dat werd als nogal neerbuigend ervaren, want de arme vermoeide en inmiddels 'afgebrokkelde' politicus wou gewoon stoppen met hetzelfde te zeggen, maar tegen een man zeg je zoiets natuurlijk niet om hem de mond te snoeren en op te laten houden met steeds dezelfde vragen te stellen.
    De zwingodin laat zich al helemaal niet het zwijgen opleggen:)
    Leuk van die wijn. Maar van de vrije kustkunst blijf je af hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wel jammer dat ik van die kustkunst moet afblijven, het verdwijnen van dat soort kunst is namelijk een typisch kenmerk dat daar onlosmakelijk aan verbonden is. Daarom wil ik eigenlijk voorstellen Balkenende er ook als kustkunstwerk te plaatsen. Echter niet op een voetstuk, want daar dondert hij toch maar af.
    Hoezo een typerend kenmerk? Wel dagelijks, vooral in de zomer, bouwen kinderen, al dan niet geholpen door hun pa of opa, de prachtigste zandkastelen. Vaak waard om te conserveren. De kust denk daar anders over en als het water het werk niet oplost, dan doet de wind dat wel.
    Maar goed je wil dus het roestobject overlaten aan de kust. Met behulp van zout, vocht en wind zal gelukkig de kust ook dit werk verder verroesten en uiteen doen vallen. Hopelijk doet paalrot en paalwormen dit met de arme armloze dame. Maar, godin als je dit wezen niet uit haar leiden wilt verlossen, geef haar dan minstens een arm terug, waarmee zij haar schande kan bedekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Allerbeste Karel, je bent een trouwe volger, maar geen goede lezer. Ik had het over vrije kustkunst. Laat haar nu toch armloos. Overigens zal ik de zandkelen komende zomer zoveel mogelijk fotograferen en publiceren.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helaas is vannacht de houten vrouw zonder armen door vandalen afgebroken en staat ze nu te wachten op de receptie van camping de Zwinhoeve tot iemand haar op komt halen. Graag een reactie wanneer iemand weet aan wie ze toebehoort...... info@zwinhoeve.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Val ick oock onder kudtkustkunst? Op de een of andere manier voel ick wel eenighe verwantsghap met de ghetoonde hoop roest.
    'De verwaeyde heldt'

    BeantwoordenVerwijderen
  9. He Admirael, jij hier? We hebben het nu over de armloze vrouw. Die is kapot en staat te wachten op de eigenaar. De hoop roest staat naast de zeemeeuw. Mag ik vragen in welk opzicht je verwantschap voelt? Ik heb ook veel roest. Maar voel mij gelijk Mars en Venus van een andere planeet...

    BeantwoordenVerwijderen