Met genoegen ontving ik in mijn postbak een gedicht van Peter de Lijser, een overpeinzing speciaal voor de Zwingodin, het gedicht kleiner dan Higgs. Waarvoor veel dank!!
Toen ik klein was was
de wereld mij vaak te groot
Toen ik groot was was
de wereld mij meestal te klein
Toen ik jong was was
mij iedereen vaak te oud
Toen ik oud was was
elkeen mij meestal te jong
Toen ik te oud werd werd
de wereld steeds kleiner en kleiner
en de beloofde Hemel?
Gewoon één grote leegte
zoals toen ik nog kleiner dan klein was,
nog oneindig veel kleiner dan Higgs,
Niets!
Of is er mischien toch....,
voor ons schijnbaar onmeetbaar,
slechts waarneembaar voor een Godin
daar....ver over zee..achter die verre kim..
Iets?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten