Jongen met kruiwagen

Vraag: ga je haaientanden zoeken?
Antwoord: nee kokkelschelpen. Ter onkruidbestrijding. Nu storten in de tuin, in het voorjaar geen onkruid.

Ben Missilje wederom in Zwin

Hij gaat maar en hij gaat maar... zie een man met fiets, opgerolde broek en schoenen aan het stuur en weet: het is Ben Missilje. Eerder trof ik hem al.




Hij neemt de moeite om me uit te leggen waarom Cadzand een hoop opschiet met de plannen van Belgische projectontwikkelaars, MAAR nu is er weer de 'groene mafia' - zegt Ben - en die roept over de waterjuffer. Ofwel, de gaffelwaterjuffer. Groene mafia wil waterjuffer houden... maar zo schiet het nooit op met Cadzand, daar is al meer dan zestig jaar niet in geinvesteerd... dit allemaal volgens Ben Missilje. Maar Ben schreef het al in de PZC: die waterjuffer kun je zo oppakken en overzetten in de polders, immers daar gaan 'ZE' er binnenkort een paar van laten onderlopen. Water zat.

Ben is ook nog huisschilder EN kunstschilder. Hij krijgt een ansicht mee van de Zwingodin en niet veel later mailt hij me een schilderij. Als voorbeeld.

Helikopter in het Zwin

Niet iedereen had een topdag aan het Zwin... halverewge de dag werd ik opgeschrikt door een helikopter die sierlijk op de dijk landde. Een van mijn correspondenten was er snel bij, en wist te melden dat iemand onwel was geworden en met succes was geholpen door een medisch team dat uit de heli sprong.
De heli-met-snelle-hulp was de hele middag talk of het Zwin. De teneur: wat een geruststelling dat je in dit peradijs ook direct medische hulp krijgt als er iets is... Wat blijkt, veel mensen hadden dit kennelijk niet verwacht. Zwingodin trouwens wel: onverwoestbaar vertrouwen in het vaderland.
Morgen hoop ik niet weer een heli...

Tegenlicht

Krabben slaan op de vlucht

Je zult maar in de netten van een visser verstrikt raken... Gelukkig heb je dan sportieve vissers, die je snel verlossen en op het strand zetten. Want het gaat natuurlijk om de garnalen. Koken in zout water en vers eten.

Mooie dagen

Vandaag heb ik veeeeeeel mensen dezelfde foto's zien nemen...

Microkosmos en macrokosmos

Als ik zo groot was als een vinger, dan zou het zandlandschap een berglandschap zijn.... Daarom lig ik geregeld op mijn buik in het zand.

O wee als ik jullie hoor: Rib Rally

Ooit gehoord van de Zeeuwse Rib Rally? Nee? Nou googlet u eens. Twee jongens uit Terneuzen proberen hun 'jongensdroom' te realiseren en willen 1 en 2 oktober met een hele bende kleine knetterende raceboten door de Westerschelde gaan varen. Wegens een 'Rally'. Nu staar ik over een zeearm die ietsje zuidelijker ligt, maar ik bemoei me er graag mee.

Lieve jongens met jullie jongensdroom: het is met lucht en ruimte zo dat de droom van de ene mens liefst niet de droom van de andere mens moet verstoren. Met andere woorden: wie rookt moet een flink eind uit de buurt van degene die geen vieze lucht wenst, en wie onnodig lawaai maakt in een land als Nederland - die moet gewoon gestopt worden of anders richting woestijn of oceaan met zijn speeltje. Waarom moeten er een massa schreeuwende vaartuigen krijsend langs de platen? O wee als ik ze hoor!

Aangezien het niet meer zo druk op het strand is, dwarrelen mijn gedachten soms naar elders. En heel toevallig was ik onlangs in gedachten bij een reuzegoed Vlaams inititatief in Het Pajottenland, alwaar in oktober (ja ook in oktober) het eerste stiltegebied precies tien jaar bestaat. Er zijn veel particuliere aanhangers. Intellectuele Belgen gaan op vakantie vlakbij die gebieden, kopen er huizen en het gebied is in de lift. Steeds meer ontwikkelde mensen prijzen het stiltethema. Zeeland leek heel even een dergelijke richting op te gaan.

En waarover gaat het in dat stiltethema? Tuurlijk: natuur en milieu varen wel bij de stille mens. Maar dat is niet het enige. Ook de mens vaart wel bij de stille medemens. En aangezien iedereen al opkomt voor de sneue bruinvissen wil ik gaarne aandacht voor alle MENSEN. Mensen die houden van stilte. Om te denken. Om te lezen. Om te zijn. Dit is geen minderheid. Dit is een denkende bovenlaag.

Maak ik mij druk om Zeeland als paradijs te promoten, komen er twee Zeeuwse jongens een jongensdroom realiseren. Laat ik ze niet horen!

Goddelijke massage

Dat was Linda.

Er staat een vrouw aan mijn paalhoofd, en deze vrouw is voor een massage bij Linda uit Breskens langs geweest. Linda werkt bij de schoonheidssalon in Cadzand Bad (naast de vishengelwinkel), en daar biedt ze behalve schoonheidsbehandelingen ook massages aan.

De vrouw is verrukt. Of ik als godin wil laten weten dat de massage goddelijk was.

Tuurlijk. Bij deze.

Vrouw is telefoonnummer kwijt, maar het is te hopen dat Linda de blog leest en gegevens in het veld hieronder parkeert... Westhoek is immers klein...

Vragen aan de Zwingodin: duinplantje

Waarom zijn er wanneer kwallen? En waarom zijn er paddestoelen in droog mul zand? Eerder al bleek ik vraagbaak te zijn voor Zwinnieuwkomers. Maar… ik bescherm de mensen graag en bericht met plezier over u en uw geliefde gebied. Alleen, ik weet ook niet alles. Maar samen misschien weer meer…

Vraag:ik trof dit plantje aan in de duinen. Nooit gezien. Is dit een normaal duinplantje en hoe heet het dan?

Antwoord Zwingodin: ik heb werkelijk geen idee. Nogmaals, ik ben van de schelpen, het strand en de zee, en de mensen en de kunst... maar ik gooi het op twitter. Altijd wel goed voor een antwoord:)

Mijn gouden oor neemt schutkleur aan

Hoewel ik wegmoest, bleef mijn oor op mijn oude paalhoofd. Ten teken dat ik ze eigenlijk hier hoor. En dat ik dan ook liefst hier mijn oor te luisteren leg. De meeste gouden oren die ik in het Zwin verspreidde namen schutkleuren aan. Zodat niemand aanstoot neemt...

Dit is het balangrijkste gouden oor natuurlijk... Maar zo zag dat oor er uit...

Vragen aan de Zwingodin: liever koeien dan mensen?

Ik twitterde meteen toen ik - paar dagen geleden - koeien aantrof, en geen mensen. Ze keken mij trouwhartig aan en ik maakte een foto.

Waarna iemand mailde, wie zie je liever, koeien of mensen. Ik kan er duidelijk over zijn: iedereen is welkom in het paradijs!

Vragen aan de Zwingodin: gele bloemen 2

Waarom zijn er wanneer kwallen? En waarom zijn er paddestoelen in droog mul zand? Eerder al bleek ik vraagbaak te zijn voor Zwinnieuwkomers. Maar… ik bescherm de mensen graag en bericht met plezier over u en uw geliefde gebied. Alleen, ik weet ook niet alles. Maar samen misschien weer meer…

Vraag: ik heb een foto van twee keer gele bloemen. Welke is nu St Jacobskruiskruid en welke is nu St Janskruid?

Antwoord Zwingodin: plant met de iets dikkere gele blaadjes is st janskruid.

Creatief! Zwin inspireert

Tot dusver had ik, op een fraaie piramide na, nog weinig anders dan klassieke kastelen gezien. Maar met het weer komt ook de strandkunst!

Mario en Wouter: kiten!

Aan de vloedlijn staat Mario. Hij sjort aan een stoere kitevlieger. Even later zwiert hij over de golven en nog weer een uurtje later staat hij weer in het zand, en begroet

Wouter.

Mario is een kiter van het eerste uur. Zodra wind en weer het toelaat is hij in het Zwin te vinden. Hij runt de webshop www.kitestuff.nl. En Wouter komt uit het noorden van het land, maar komt speciaal naar het Zwin om te kiten. Allebei vinden ze het noodzakelijk dat beginners lessen nemen. Mario: 'soms verkoop ik een uitrusting aan iemand zonder ervaring. Ik adviseer altijd lessen want ik vind het levensgevaarlijk om zomaar te gaan kiten. Maar niet iedereen volgt die raad op. Dan zie ik een paar dagen later zo''n klant sukkelen in het Zwin... Sukkelen is niet zo erg, maar als er harde wind is en je doet iets verkeerd, dan kan het echt heel ernstige gevolgen hebben. Een paalhoofd, een catamaran... je vliegt er met een rotvaart tegenaan en je bent er geweest. Terwijl je tijdens de lessen gewoon goed leert wat je meot doen om dit soort dingen te voorkomen.'Wouter: 'Het gaat niet alleen om je eigen veiligheid - ook om die van anderen. Als ervaren kiter zeg ik: neem net zo lang les tot je jezelf zeker voelt.'

Verderop zijn mensen aan het lessen, via Kiteacadamy Zeeland (punt nl). Ook kun je les nemen iets ten noorden van Cadzand, bij Moio. (Moio beach).

Zeeuws carnaval

Vandaag een nieuw inzicht gekregen: Zeeuws Vlaanderen heeft een eigen carnaval. Te weten: de fameuze zomerse rommelmarkten. Anders van sfeer (meer koffie, minder alcohol), verspreid over enkele weken (eerst Retranchement, dan Groede, dan Nieuwvliet, dan Zuidzande, dan Breskens), en een ander publiek (niemand is dronken, niemand is verkleed en er zijn behalve bewoners ook veel toeristen).

Hoe ik kom tot deze observatie? Ik sprak een dame uit Groede. Een drukbezette vrouw, die een boerenbedrijf runt EN een camping. Maar… op de jaarmarkt in Groede nam ze vrij. Eigenlijk kon dat helemaal niet: een deel van haar campinggasten zou vertrekken, een ander deel zou arriveren. ‘Ik heb hen laten weten: rij vooral niet door de Groe want daar is het te druk, en zet je spullen maar neer naar eigen inzicht, want ik ben op de markt.’ Ze vertelt dat ze al weken uitkijkt naar de markt, en ook zeker van de partij zal zijn in Breskens. ‘Het is een soort reunie. Iedereen die je kent maar niet altijd tegenkomt zie je dan. Iedereen is buiten. Natuurlijk zijn er toeristen, maar dat maakt niet uit, die zijn ook welkom. Dat er 40.000 mensen in Groede komen op 1 dag maakt ook al niet uit. Want ik kom echt iedereen die ik ken tegen. Markt in Breskens? Het is een kermis, maar dat geeft niet. Ik weet waar ik mijn kennissen zie en ik laat een deel van de poppenkast links liggen. We hebben het supergezellig, eens per jaar in de zomer een paar keer.’

Toeristen vinden het enig, die ZeeuwsVlaamse rommelmarkaten, maar hoe meer wandelaars aan mijn paalhoofd verslag komen doen hoe meer ik ervan begrijp: eigenlijk zijn die rommelmarkten helemaal niet zozeer bedoeld voor toeristen… Mensen die de hele dag met een groepje aan een tafeltje zitten achter spulletjes voor 50 cent, vieren gewoon op Zeeuwse wijze hun jaarfeest. Veel inwoners plannen zelfs hun eigen vakantie om het gewaardeerde jaarfeest heen. Zoals Brabanders hun carnaval hebben. Er is best veel voor te zeggen. Feest overdag en niet ’s nachts, geen bier maar bolussen.

Zwin-deskundoloog Piet Jansen

Ooit van plantenstress gehoord? Vandaag een stuk wijzer geworden. Plantjes die het warm hebben, krijgen plantenstress en worden rood. Allez! rode kop?

plantenstress...

Ik trof hem al eerder, destijds met metaaldetector. En: hij vond de trouwring van een wandelaar. Ditmaal viel zijn naam opnieuw: als gids. Piet Jansen gidst al jaren toeristen rond langs de plantjes en het Zwin. Af en toe op dinsdagavond (9.00 - 10.30 uur) vertrekt hij vanuit de Zeemeeuw met een handjevol toeristen. Nu ik hier toch sta, legde ik mijn gouden oortjes te luisteren.

Hij verschijnt in korte broek en warme trui en grijnst naar een paar mensen die een lange broek dragen met modieuze strakke pijpen. Het is opkomend tij. Als we terugkeren en het Zwin oversteken komt het water tot aan de dijen, waarschuwt hij. Een paar kinderen, gekleed in spijkerbroek, joelen. Dat wordt een dolle boel straks.

Hij begint te vertellen bovenop het Belgische duin, dat volgend jaar zal worden afgegraven. De plannen met het Zwin zijn groots: er komt een hoop natuurgebied bij, en het stuk grasland direct achter de grens wordt ook al afgegraven. Dat is immers 'van weinig natuurwaarde'. Het is klei met gras...

Sja, een grasje. Als je uit de randstad komt is dit waanzinnige natuur. Maar Piet Jansen heeft het over de verscheidenheid aan fora en fauna - en hij kan het weten, hij kent elk plantje. In de laag klei zit ook niets van waarde in de grond - al heeft Johan Verplanke weleens een mensenbot gevonden. Dat verklaart Piet uit het feit dat dit lage land vroeger gewoon werd overspoeld met vloed, en dus gerust ook lijken van schipbreukelingen konden aanspoelen.

Of er ook fossielen zijn, vraagt een kind. Nee, adviseert Piet, zoek de fossielen liever gewoon op het strand.

De groep stopt bij een verzameling plantjes op het Belgische Zwinstrand. Roodachtige vetplantjes, volgens PJ 'kleine schorrenbloemen met plantenstress'.

Hij legt uit: deze plantjes zijn groen, maar verkleuren en worden rood in de zomer als zij het warm hebben. Verbazing alom. Immers, de gids kan toch niet menen dat het zo warm is dat je als plantje daar stress van zou krijgen?

Maar de stress slaat direct toe kennelijk, want de paar warme junidagen, die niemand zich nog herinnert, heeft de natuur dus al plantenstress bezorgd.

Zo gaat de tocht plantje voor plantje verder, tot aan de kroppen en kollen op de basaltstenen dijk. Hij laat het verschil tussen zeekraal en zeeraket zien, en meldt dat je de zeekraal best kunt eten (al mag je ze officieel niet uit het Zwin plukken) en dat het met dat kwik best meevalt (zie eerder op dit blog).

Hij laat ook de paarse Zwinbloemen zien, die in de volksmond Lamsoor heten. Dit heeft weer niets te maken met lamsoor uit de keuken, dat ziet er anders uit en heeft veel smallere blaadjes.

Tot slot bovenop de dijk nog een expose over St. Janskruid en St. Jacobskruiskruid: lijkt sprekend op elkaar, maar totaal verschillend. Het tweede kun je beter niet plukken (licht giftige stoffen), van het eerste worden allerlei olieen en middeltjes gemaakt.

Zwingodin kan weer heel veel vragen aan over de directe natuur:)

Zeus in Aardenburg

Op de blog iemand die deze Zeus wel eh... een partij voor mij vond.

Mooi beeld inderdaad. In de grote kerk in Aardenburg, ST Baafskerk.

De kunstenaar heet Andre Verschelden, en het is een sculptuur van koper en ijzer.

Catamaranzeilschool naast mijn sokkel

Nu ik verplaatst ben, heb ik een paar meter verderop een zeilschoolhouder als buurman. Dat geeft vertier en bedrijvigheid. Allereerst natuurlijk een legertje fraaie bootjes, maar zo na een paar weken heb ik wat beter door wat er zoal bij een catamaranzeilschool komt kijken.

Ik dacht eerst: je investeert in een paar boten en voila. Maar nee, daar moet een mens niet licht over denken.

Zo werd eerst het thuishonk opgeknapt. De boel ligt er kek geschilderd bij en binnen hangt een ENORME voorraad wetsuits. Het bestaat niet dat je geen passend pak aankunt, want er hangen rekken vol met pakken voor kinderen en voor grote dikkerds en voor alles wat daar tussen zit.

Dan heeft Erik ook nog een paar leuke jonge zeildocenten in dienst, want bij grote zomerdrukte kan hij de school niet alleen aan. De lessen lopen goed en gaan per twee personen:van kleine kinderen tot mannen op leeftijd.

Erik zelf tuurt over het water, waar zijn drie kinderen zeilen. 'Ik push ze niet hoor, ze moeten het allemaal zelf leuk vinden, maar gelukkig houden ze wel van zeilen,' zegt hij.

In het gewone leven is Erik sportleraar op het Zwincollege in Oostburg, en in de zomer runt hij zeven weken de zeilschool naast de Zeemeeuw, samen met zijn vrouw, die ook al sportlerares is. Of hij dan nog weleens vrij neemt: 'Jawel, in de krokusvakantie. Dan gaan we met het hele gezin skien. Nee, nietsdoen is niets voor mij, er moet wel gesport worden.'

Zwinrace: catamaranzeilers komen aan in het Zwin

Elk jaar weer een feestje: de Zwinrace. Catamaranzeilers uit Belgie bestormen mijn paradijs en eten paella. Daarna varen ze terug. Zelf heb ik wat minder verstand van de zeilerij, maar per mail kreeg ik het volgende verslag van 21 juli:

De Zwinrace/Beaufort Cup 2011 is weer goed verlopen. 52 deelnemende catamarans van verschillende klassen.

Ook deden enkele kiters mee waarvan er twee de race hebben uitgevaren.

Naast Patrick de Mesmaeker, de nr. 1 van België, deed ook de bekende Hans Bouscholte mee met een carbon Nacra M20, een supersnelle catamaran met gebogen zwaarden. Ondanks de grote voorsprong werd Bouscholte toch 2e door het ratingsysteem.

Traditie was ook weer de goed verzorgde lunch in het Zwin.

Enkele Belgische deelnemers hebben zich verkeken op het sneller opkomende water in het Zwin. Terwijl zij van een lekkere paella genoten raakten hun boten op drift waardoor ze enige averij hebben opgelopen.

Vanaf het strand werden de vele zeilen door de badgasten gadegeslagen. Familie van deelnemers volgden natuurlijk vol spanning en met gepaste trots de verrichtingen door hun kijkers. Kan het beter dan met een Zeeuwse bolus in de hand?

Het verslag van vorig jaar staat hier. Het zag er ongeveer hetzelfde uit...