Ja, dat was nodig, dat zeiltje, aangezien mijn dijen aan het uitharden zijn en het kleine risico van een buitje kan ik niet hebben. En hardende klei laten bewegen (als ik word teruggeplaatst naar het atelier met een dak boven mijn hoofd) is ook geen goed idee. Slapen in de buitenlucht dus, als altijd. Heerlijk.
En terwijl ik daar zo lag, ontstond de eerste strofe van een gedicht. Het gedicht bestaat uit vier strofes, 2 x 4 regels en 2 x 3 regels. ABBA, ABBA, ABC BCA.
Het hele gedicht komt nog, hier alvast de eerste strofe, ontstaan onder mijn dekentje.
Als Zwingodin in 't diepst van mijn gedachten
zit ik op dode klei en bergen met fossiel.
En ik denk, ik blog en ik viel
over mijzelf en ook door vreemde krachten.
En in mijn oor....
Etc...
kloooooooohoooooos!!!!!!
BeantwoordenVerwijderen